رگولاتورها در سراسر جهان رویکردهای متفاوتی را برای تنظیم رمزارزها و سایر دارایی های دیجیتال. با این حال، طبق صندوق بین‌المللی پول، در این مرحله، تجزیه مقررات الزاماً گزینه مناسبی نیست.
بر اساس این نهاد، هر چه کشورها زمان بیشتری را برای پیش نویس مقررات صرف کنند، ممکن است اختلافات بیشتری ایجاد شود. در یک منتشر شده اخیر پست وبلاگ در مورد مقررات کریپتو، این نهاد بین‌المللی خواستار هماهنگی جهانی برای هموار کردن زمین بازی شده است. به گفته معاون و دستیار صندوق بین المللی پول – آدیتیا ناراین و مارینا مورتی،
یک چارچوب نظارتی جهانی به بازارها نظم می بخشد، به القای اعتماد مصرف کننده کمک می کند، محدودیت های مجاز را تعیین می کند و فضای امنی برای ادامه نوآوری مفید فراهم می کند.
یکی برای همه، همه برای یکی؟
طبق صندوق بین‌المللی پول، پارچه نظارتی در حال بافته شدن است و انتظار می‌رود الگویی ظاهر شود. با این حال، رویکردهای گچ و پنیر در حال اتخاذ است.
از یک سو، مقامات صدور یا HODL کردن دارایی های رمزنگاری شده توسط شهروندان یا امکان تراکنش با آنها یا استفاده از آنها برای اهدافی مانند پرداخت را ممنوع کرده اند. از سوی دیگر، برخی کشورها بسیار استقبال کرده اند. در واقع، آنها همچنین به دنبال جذب شرکت‌ها برای توسعه بازار در این دارایی‌ها بوده‌اند. طبق گفته صندوق بین المللی پول،
پاسخ جهانی تکه تکه‌شده به‌دست‌آمده نه تضمینی برای رقابت یکسان می‌کند و نه از رقابتی به پایین محافظت می‌کند، زیرا بازیگران رمزارز با کمترین دقت نظارتی به دوستانه‌ترین حوزه‌های قضایی مهاجرت می‌کنند – در حالی که برای هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد در دسترس باقی می‌ماند.
بنابراین، داشتن یک چارچوب جهانی برای همه یک برد-برد خواهد بود. در پست وبلاگ، آژانس سه دلیل را بیان کرد که چرا همین امر ضروری است. یکی، «شکاف‌های نظارتی» را که از صدور مقررات فرامرزی ناشی می‌شود، پر می‌کند. دوم، «سازگار» و همسو با رویکردهای نظارتی جریان اصلی خواهد بود. سوم، «جامع» خواهد بود و همه بازیگران و جنبه‌های اکوسیستم کریپتو را پوشش می‌دهد.
کره جنوبی برای یک تیم می جنگد؟
همین یک روز پیش، مدیر کمیسیون خدمات مالی اظهار داشت بعید است که کره جنوبی مقررات ارزهای دیجیتال را قبل از سایر کشورهای بزرگ نهایی کند. پارک جو یونگ در توضیح علت این امر گفت:
تا زمانی که یکپارچگی بین المللی به دست نیاید، ایجاد یک سیستم تنظیم دارایی مجازی به طور مستقل در کره دشوار است.
وی در ادامه اظهارات خود افزود: از آنجایی که بازار دارایی های مجازی ماهیت جهانی دارد، در صورتی که مقرراتی در یک کشور وضع شود بدون اینکه مقررات مربوط در کشورهای دیگر وضع شود، مشکلات مختلفی مانند «آبیتراژ نظارتی» و «زیان سرمایه گذار» ممکن است.
