وزارت خزانه داری ایالات متحده روز جمعه سه نشریه مرتبط با دارایی های دیجیتال را در پاسخ به دستور اجرایی جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده “تضمین توسعه مسئولانه دارایی های دیجیتال” منتشر کرد. یکی از آنها به طور خاص بر دارایی های رمزنگاری متمرکز است و یک برنامه اقدام کوتاه تر به مقابله با خطرات مالی غیرقانونی می پردازد.
بحث در مورد دارایی های رمزنگاری شده در “دارایی های رمزنگاری شده: پیامدها برای مصرف کنندگان، سرمایه گذاران و مشاغل” طول می کشد لحنی بدبینانه از ابتدا، با پاراگراف های مقدماتی گزارش که بیان می کرد:
پتانسیل فناوری بلاک چین برای دگرگونی ارائه خدمات مالی، همانطور که توسعه دهندگان و حامیان آن از آن حمایت می کنند، هنوز محقق نشده است.
حدود نیمی از گزارش یک بررسی توصیفی از داراییهای رمزنگاری است که پس از آن نویسندگان به خطراتی که برای کاربران ایجاد میکنند روی میآورند. این ریسک ها را به سه دسته تقسیم می کند که اولین آن ریسک های رفتاری است، یعنی اعمال درون اکوسیستم. این گزارش ادعا میکند که زیانهای ناشی از تقلب در ارزهای دیجیتال در سال 2021 به شدت افزایش یافت و در مسیری قرار دارد که امسال این رکورد را پشت سر بگذارد. همچنین مسائل شفافیت از انواع مختلف را مشخص می کند.
ریسکهای عملیاتی، که شامل «نقص در سیستمهای اطلاعاتی یا فرآیندهای داخلی، خطاهای انسانی، شکستهای حاکمیتی و مدیریتی، یا اختلالات ناشی از رویدادهای خارجی» میشود، به تفصیل در نظر گرفته میشوند. ریسکهای واسطهگری داراییهای رمزنگاریشده با هم مرتبط هستند، اما به طور جداگانه مورد بحث قرار گرفتهاند، که همان ریسکهایی هستند که سرمایهگذاران در بازارهای سنتی با آن مواجه هستند، مانند نوسانات و مسائل نگهداری، اما به دلیل ماهیت کریپتو، «چشمانداز منحصربهفردی» را تشکیل میدهند.
بالقوه با ارزش ترین بخش گزارش، بحث طولانی درباره فرصت ها و خطراتی است که دارایی های رمزنگاری برای جمعیت های آسیب پذیر ایجاد می کند. این امر به ویژه به دلیل اطلاعات آماری گسترده در بخش است.
در این گزارش سه توصیه ارائه شده است: نظارت هوشیارانه، همراه با افزایش اجرا، همکاری بین سازمانی و به اشتراک گذاری اطلاعات. که آژانس ها راهنمایی ها و قوانین بیشتر و برای دسترسی بیشتر آموزشی تولید کنند.
“برنامه اقدام برای مقابله با خطرات تامین مالی غیرقانونی دارایی های دیجیتال” نزدیک می شود دارایی های دیجیتال از منظر امنیت ملی این هفت اقدام اولویت دار را توصیه می کند که عمدتاً شامل نظارت و تلاش های اجرایی در داخل و بین المللی است.
همچنین توصیه میکند که مقررات قانون رازداری بانکی بهروزرسانی شود و تعامل با بخش خصوصی از طریق «انتشار اسناد رسمی، بحثها، و برنامههای خزانهداری که امکان اشتراکگذاری اطلاعات عمومی-خصوصی و خصوصی-خصوصی را فراهم میکند.»