در یک توییت اخیرنسیم نیکلاس طالب، نویسنده «قوی سیاه» پس از انتشار شایعاتی مبنی بر اینکه سازنده اصلی این سکه یک خال اینترپل است، مونرو (XMR) را به سخره گرفت.
قبلاً به طالب گفته شده بود که مونرو قابل ردیابی نیست، اما او اکنون می گوید که می توان آن را ردیابی کرد زیرا توسعه دهنده اصلی این سکه یک خال برای اینترپل بود.
جیمز ادواردز، محقق امنیت سایبری، که در توییتر با نام @librehash کار می‌کند، در ابتدا به این موضوع اشاره کرد که توسعه‌دهنده اصلی مونرو، ریکاردو اسپانی، توسط مارشال‌های آمریکایی بازداشت شد و بعداً خود را به عنوان یک خبرچین برای اینترپل معرفی کرد.
ادواردز پیشنهاد می‌کند که Spagni به مارشال‌های ایالات متحده کمک کرد تا مونرو، یک سکه حریم خصوصی که غیرقابل ردیابی طراحی شده است را ردیابی کنند. او می‌افزاید که محققان قبلاً متوجه شده‌اند که چگونه می‌توان تقریباً 50 درصد از تمام تراکنش‌ها را در Monero حذف کرد.
اسپاگنی به توییتر برد برای رسیدگی به این اتهامات، گفت که او هرگز با هیچ سازمان مجری قانون یا سازمان دولتی برای ردیابی مونرو ملاقات نکرده یا به آنها کمک نکرده است.
او گفت که Monero بر اساس رمزنگاری بسیار تثبیت شده است و پایگاه کد در طول نزدیک به یک دهه آزمایش شده است.
وی همچنین اظهار داشت که هیچ دسترسی ممتازی به کد Monero، مخزن GitHub، وب سایت، حساب توییتر، سوابق DNS، وجوه اهدایی یا هر چیز دیگری ندارد.
Spagni اصرار دارد که او توانایی ارائه هیچ آژانس دولتی با اطلاعاتی فراتر از اطلاعاتی که در مورد Monero در دسترس عموم است را ندارد.
توسعه دهنده مونرو همچنین اظهار داشت که دسترسی او به چیزهایی مانند پایگاه کد مونرو هرگز بازیابی نخواهد شد.
این اتهامات باعث نگرانی سرمایه گذاران Monero و جامعه گسترده تر ارزهای دیجیتال شده است.
ویژگی‌های حریم خصوصی Monero آن را در میان کسانی که می‌خواهند تراکنش‌ها را بدون ردیابی انجام دهند، محبوب کرده است.
با این حال، اگر معلوم شود که Monero آنطور که قبلاً تصور می شد ناشناس نیست، می تواند پیامدهای جدی برای آینده سکه داشته باشد. این اتهامات همچنین سوالاتی را در مورد میزان توانایی آژانس های مجری قانون برای ردیابی و نظارت بر تراکنش های ارزهای دیجیتال ایجاد کرده است.
