مفهومی از توکن های غیر قابل تعویض (NFT) را می توان به ایده مالکیت و کمبود دیجیتال که برای دهه ها در زمینه هنر دیجیتال، موسیقی و سایر دارایی های دیجیتال مورد بحث قرار گرفته است، ردیابی کرد. اصطلاح «غیرقابل تعویض» به این واقعیت اشاره دارد که هر NFT منحصربه‌فرد است و برخلاف توکن‌های قابل تعویض مانند ارزهای دیجیتال، نمی‌توان آن را به صورت یک به یک با توکن دیگری مبادله کرد.

اولین استاندارد NFT، ERC-721، در سال 2017 به بلاک چین اتریوم معرفی شد و راه را برای ایجاد و تجارت دارایی های دیجیتال منحصر به فرد و غیرقابل تقسیم هموار کرد. این استاندارد به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا قراردادهای هوشمندی ایجاد کنند که می تواند مالکیت NFT ها را تعریف و مدیریت کند و تأیید مالکیت و انتقال آنها را بین طرفین ممکن می سازد.

مفهوم مالکیت و کمبود دیجیتال برای دهه ها مورد بحث قرار گرفته است و اولین پروژه های مشابه NFT، مانند Rare Pepes، در اوایل دهه 2010 ایجاد شدند. NFT ها در سال 2021 زمانی که هنرمند دیجیتال Beeple آثار هنری NFT خود را فروخت، توجه جریان اصلی را به خود جلب کرد. به مبلغ 69 میلیون دلار در خانه حراج کریستیز

افزایش NFT ها در سال های اخیر ناشی از عواملی از جمله محبوبیت روزافزون فناوری بلاک چین، تمایل سازندگان دیجیتال برای کسب درآمد از کارشان و علاقه روزافزون به مجموعه های دیجیتال بوده است. NFT ها برای نشان دادن طیف گسترده ای از دارایی های دیجیتال، از جمله آثار هنری، موسیقی، ویدئوها، توییت ها و حتی املاک مجازی در بازی های ویدئویی استفاده شده اند. توانایی اثبات مالکیت و کمبود، NFT ها را به یک دارایی با ارزش برای مجموعه داران و سرمایه گذاران تبدیل کرده است، به طوری که برخی از NFT ها میلیون ها دلار در حراج به فروش می رسند.

  1. NFT های فیزیکی
  2. NFT های فیژیتال
  3. بلیط NFT.
  4. NFT های عضویت
  5. NFT های مبتنی بر زمان
  6. NFT های متاورس
  7. NFT های کسری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

I agree to these terms.