در چند ماه گذشته شاهد ادامه رشد بلوک اقتصادی و ایجاد یک موازنه قدرت جهانی جدید بوده ایم. متعاقباً، از طریق عوامل بی شماری، غیرقابل انکار است BRICS به جز از بین بردن نفوذ ایالات متحده در جنوب جهانی. تحولی که راه را به روی رشد غیرقابل انکار اتحاد باز کرده است.
با این حال، حذف نفوذ آمریکا تنها یک پیروزی برای گروه بریکس نبود. از سوی دیگر، این ایجاد کینه چند دهه ای نسبت به آرمان های ایالات متحده بود. مهمتر از آن، اوج وضعیت موجود بود که مدتهاست بر منطقه تأثیر منفی گذاشته است.
جنبش بریکس
در اظهارات اخیر، آنیل سوکلال، سفیر آفریقای جنوبی، وضعیت بلوک بریکس را مورد بحث قرار داد. به طور خاص، پرداختن به مخالفت با جمع. جالب توجه است که وی اظهار داشت: «بریکس گروهی از کشورها نیست که در تقابل با گروه خاصی باشد.»
علاوه بر این، سوکلال گفت نیوزویک در مورد تمایل گروه با اشاره به امید این بلوک “به اصلاح ساختار حکمرانی جهانی، برای اینکه آن را فراگیرتر، عادلانه تر، و عادلانه تر و منصفانه تر کند، که بسیاری از ما همچنان احساس می کنیم که چنین نیست.”
این احساسات چیزی است که باعث رشد مورد انتظار بلوک بریکس در چند ماه گذشته شده است. در واقع، این چیزی است که بیش از 20 کشور را وادار کرده است تا درخواست های عضویت خود را برای پیوستن به بلوک پیش از اجلاس سالانه آن ارائه دهند. متعاقباً، نقطه مقابل ایدئولوژی این است که چگونه بریکس تأثیر ایالات متحده بر جنوب جهانی را از بین برده است.
سوکلال افزود: «ما شاهد فرسایش معماری چندجانبه جهانی هستیم. اقدامات یکجانبه، تحریمهای یکجانبه تبدیل شدن به هنجار روز، معماری ناهموار جهانی، و کشورهایی که میخواهند نظر بیشتری در مورد چگونگی شکلگیری نظم جهانی در حال تحول جدید داشته باشند.»
در نهایت، سوکلال به این عوامل اشاره کرد که “کشورهایی را از جنوب جهانی که به طور فزاینده ای می خواهند خود را با گروه بریکس شناسایی کنند، جذب می کند.” علاوه بر این، «جذابیت BRIS در این است که چالشهایی را که کشورهای جنوب جهانی همچنان در دنیایی بسیار نابرابر با آن مواجه هستند، بیان میکند. جهانی که در طول 80 سال گذشته از زمان تأسیس سیستم سازمان ملل متحد به شدت تغییر کرده است.
از سوی دیگر، دبیر کل شورای اقتصادی و فرهنگی هند و چین، محمد عقیب، جنبه جالب دیگری را اضافه می کند. به طور خاص، او به نیوزویک گفت که این موضوع کمتر به پتانسیل هایی است که این بلوک را جذاب می کند. در عوض، این یک هدف نهایی است.
این تلاش برای ایستادگی چندجانبه گرایی است که هژمونی غرب را در هم می شکند و کشورها را به پیوستن به برجام سوق می دهد.
نقش ایالات متحده
در واقع، رشد BRICS و حذف نفوذ ایالات متحده در جنوب جهانی محصول جانبی تلاش های کشورهایی مانند روسیه، هند و چین است. با این حال، این نیز محصول جانبی دهه ها اقدامات انجام شده توسط ایالات متحده است.
در بحبوحه نبرد برای نفوذ بینالمللی، ثاقب اظهار داشت: «ایالات متحده برجام را به ابزار ژئوپلیتیکی برای مهار چین تبدیل میکند، کشورها را وادار میکند، وسوسه میکند و تهدید میکند که به نحوی برجام را شکست دهند». متعاقباً، این دیدگاه باعث رشد BRICS شد. همانطور که بسیاری پتانسیل آن را مشاهده کردند، ابتدا مشاهده کردند که پتانسیل آن برای تسلط غرب چیست.
این نوع چشم انداز تنها با تحریم های غرب علیه روسیه رشد کرد. به طور خاص، این یک بار دیگر بخش مالی جهانی را به سلاح تبدیل کرد. ایالات متحده و متحدانش با محدود کردن دسترسی به ارز تحت کنترل خود، به کشورها گفتند که می توانند با چه کسانی تجارت کنند.
بنابراین، تلاش برای بیشتر دلار زدایی گرفت. ثاقب خاطرنشان کرد: دلارزدایی کشورها را از تروریسم ارزی یا تحریم ها نجات می دهد و همچنین شرایط عادلانه تجارت و نفوذ غرب را ارائه می دهد.
جالب اینجاست که این اقدامات تلاشی برای ایجاد نظم چند قطبی است. علاوه بر این، آنها فرصتی را برای ملت هایی ایجاد کرده اند که مدت هاست خود را زیر پاشنه غرب احساس می کنند، شانه به شانه بایستند. این تلاش برای یک زمین بازی برابر توسط اقدامات روسیه و چین هدایت می شود که توسط خود ایالات متحده هدایت می شود.
نشست آتی بریکس مطمئناً امکان بحث در مورد گسترش بالقوه و ارز جایگزین را فراهم خواهد کرد. بیش از 20 کشور در مورد ورود بالقوه خود بحث می کنند. و این نشانه دیگری خواهد بود که کشورهای بریکس به طور کامل نفوذ ایالات متحده را از جنوب جهانی هدایت کرده اند. با این حال، ایالات متحده قطعاً نقشی در آن دارد.