حق امتیاز NFT به عنوان یک مفهوم پیشگامانه در دنیای توکن های غیرقابل تعویض (NFT) ظهور کرده است. این حق‌الامتیازها، که نشان‌دهنده پورسانت یا درصدی از درآمدی است که سازندگان در هنگام فروش مجدد آثار هنری NFT آنها به دست می‌آورند، انقلابی در نحوه کسب درآمد و حفظ درآمد غیرفعال سازندگان محتوا از خلاقیت‌های اصلی خود ایجاد کرده است.
درک مکانیک حق امتیاز NFT ضروری است. در طول فروش اولیه یک NFT، سازنده 100٪ قیمت را دریافت می کند. با این حال، هنگامی که NFT متعاقباً در بازار ثانویه فروخته می شود، سازنده یک درصد حق امتیاز از پیش تعیین شده دریافت می کند. معمولاً از 5٪ تا 10٪، این درصد در قرارداد هوشمند پلت فرم بلاک چین میزبان NFT کدگذاری می شود.
اجرای حق امتیاز NFT یکپارچه است. قراردادهای هوشمند به طور خودکار شرایط و ضوابط تعیین شده توسط سازندگان را اجرا می کنند و تضمین می کنند که حق امتیاز بر این اساس توزیع می شود. هنگامی که فروش ثانویه رخ می دهد، بخشی از قیمت فروش رزرو شده و مستقیماً به آدرس کیف پول سازنده اصلی تحویل داده می شود. این توزیع معمولاً با ارز اصلی پشتیبانی شده توسط پلتفرم، مانند ETH، برای پلتفرم‌های مبتنی بر اتریوم مانند OpenSea و Polygon انجام می‌شود.
توجه به این نکته ضروری است که حق امتیاز NFT مستقل از نوسانات بازار است. در حالی که قیمت فروش یک NFT ممکن است در طول زمان به دلیل عواملی مانند تقاضا، کمبود و مطلوبیت متفاوت باشد، حق امتیاز دریافتی توسط سازندگان ثابت باقی می‌ماند و جریان درآمد پایداری را برای آنها فراهم می‌کند.
با این وجود، حق امتیاز NFT باعث ایجاد جنجال و بحث در جامعه NFT و ارزهای دیجیتال شده است. برخی از افراد لزوم پرداخت حق امتیاز به سازندگان را زیر سوال می برند، زیرا می ترسند این امر باعث دلسردی خریداران بالقوه شود. برعکس، بسیاری حق امتیاز NFT را به عنوان یکی از ویژگی‌های ضروری اکوسیستم می‌دانند که به سازندگان منبع درآمدی پایدار ارائه می‌دهد و در عین حال به اصالت و تشویق رقابت می‌پردازد.
انواع مختلفی از حق امتیاز NFT در بازارهای مختلف وجود دارد. برخی از پلتفرم‌ها حق امتیاز اختیاری را ارائه می‌کنند و به صاحبان NFT این امکان را می‌دهند که پس از فروش مجدد، درصدی را به سازندگان بپردازند. دیگران، مانند LooksRare، حق امتیاز اختیاری را با توزیع هزینه‌های پلتفرم بین سازندگان و صاحبان مجموعه ترکیب می‌کنند. موزیسین‌ها همچنین می‌توانند از حق امتیاز NFT بهره ببرند، زیرا پلتفرم‌هایی مانند Ditto Music امکان دستیابی به سهام آهنگ‌ها را فراهم می‌کنند و در نتیجه از طریق پلتفرم‌های بلاک چین مانند Bluebox، حق‌الامتیاز ماهیانه پرداخت می‌شود.
مزایای حق امتیاز NFT فراوان است. اول از همه، آنها یک جریان درآمد مداوم برای هنرمندان ایجاد می کنند و آنها را برای کار اصلی خود شناسایی و جبران می کنند. علاوه بر این، این حق‌الامتیاز توزیع ارزش منصفانه را در اکوسیستم NFT تضمین می‌کند که به نفع سازندگان، جمع‌آوران، دلالان و پلتفرم‌ها به طور یکسان است. با قرار دادن حق امتیاز در قراردادهای هوشمند، بلاک چین شرایط NFT را اجرا می کند و تضمین می کند که سازندگان سهم واقعی خود را از سود دریافت می کنند. علاوه بر این، تقاضای بازار برای NFT ها، سازندگان را تشویق می کند تا محتوای با کیفیت بالا و منحصر به فرد تولید کنند، نوآوری و برتری هنری را تقویت کنند.
چندین بازار محبوب NFT مفهوم حق امتیاز را پذیرفته اند. OpenSea، بزرگترین بازار NFT، حق امتیاز اختیاری را در سال 2022 معرفی کرد و به سازندگان اجازه داد حداقل حق امتیاز 0.5٪ را تعیین کنند. LooksRare، دومین پلتفرم بزرگ، حق امتیاز اختیاری را ارائه می‌کند و در عین حال ۲۵ درصد از هزینه‌های معاملات را با سازندگان به اشتراک می‌گذارد. Nifty Gateway از حق امتیاز اجباری استفاده می کند و 5٪ از هر فروش NFT به اضافه 30 سنت برای هزینه های پردازش کارت اعتباری کسر می کند. Rarible از رویکرد مشابهی پیروی می کند و کارمزد 2٪ را هم از خریداران و هم از فروشندگان دریافت می کند. SuperRare 15٪ از فروش اول را بر عهده می گیرد و 10٪ از حق امتیاز را به سازنده اصلی برای فروش ثانویه اختصاص می دهد.
علیرغم مزایای متعدد، انتقادات و بحث‌هایی پیرامون حق امتیاز NFT وجود دارد. نگرانی در مورد دستکاری بازار و انصاف مطرح شده است. دستکاری بازار زمانی رخ می دهد که افراد به طور مصنوعی قیمت NFT را برای افزایش پرداخت های حق امتیاز افزایش دهند. علاوه بر این، حق امتیاز اختیاری باعث ایجاد عدم اطمینان در مورد پایداری طولانی مدت و انصاف برای هنرمندان و سازندگان محتوا شده است. دیل اخلاقی
