در حالی که بعید است که کاربران ارزهای دیجیتال قربانی اپیزودهای گرد و غبار شوند، آنها همچنان باید چند قدم برای محافظت از خود در برابر چنین حملات رمزنگاری بردارند.
با توجه به کارمزد تراکنش‌های فزاینده، به‌ویژه در بلاک چین بیت‌کوین، در مقایسه با چند سال پیش، هکرها برای حمله به رمزارزها گران‌تر می‌شوند. با این حال، کاربران ارزهای دیجیتال باید چند گام برای ایمن سازی وجوه خود بردارند.
از آنجایی که حملات گرد و غبار بر ترکیب تجزیه و تحلیل چندین آدرس متکی است، اگر صندوق گرد و غبار جابه جا نشود، مهاجمان نمی توانند تراکنشی را که برای برقراری اتصالات لازم برای “ناشناس کردن” کیف پول ها
اقدامات ساده، از جمله بررسی دقیق و آموزش، می تواند راه درازی برای مقابله با این حملات داشته باشد. با این حال، روش‌های پیچیده‌تری نیز می‌تواند برای محافظت از وجوه کیف پول استفاده شود، و در اینجا برخی از مؤثرترین روش‌های موجود آورده شده است:
- از ابزارهای حفظ حریم خصوصی مانند The Onion Router (TOR) یا a استفاده کنید شبکه خصوصی مجازی (VPN) برای افزایش ناشناس بودن و تقویت امنیت.
- از یک کیف پول قطعی سلسله مراتبی (HD) برای ایجاد خودکار یک آدرس جدید برای هر تراکنش جدید استفاده کنید و ردیابی رشته تراکنش های شما را برای هکرها دشوار می کند.
- از خدمات تبدیل گرد و غبار استفاده کنید که به طور خودکار گرد و غبار کریپتو را به توکن های بومی مبادله می کنند تا در معاملات آتی از آنها استفاده کنید.
انجام این مراحل باید به کاربران کمک کند تا از سرمایه خود محافظت کنند. با این وجود، کاربران ارزهای دیجیتال باید علاوه بر حملات گرد و غبار و بی هویت کردن، از سایر تهدیدات سایبری نیز آگاه باشند. به عنوان مثال، باج افزار بدافزاری است که برای جلوگیری از دسترسی کاربر یا سازمان به فایل های دیجیتالی تا زمانی که مبلغی پول پرداخت شود، طراحی شده است.
Cryptojacking نوعی جرایم سایبری است که در آن یک مجرم مخفیانه از قدرت محاسباتی قربانی برای استخراج ارز دیجیتال استفاده می کند. کریپتوکارنسی می تواند فناوری مفید و کارآمدی باشد، اما می تواند مورد لطف بازیگران بدخواه باشد که عمدتاً برای سرقت داده ها و ارزش ها کار می کنند. به همین دلیل است که کاربران باید همیشه احتیاط کنند و از خطرات آن در هنگام برخورد با ارز دیجیتال آگاه باشند.
