شاخص داو جونز، واقع در ایالات متحده، عملکرد سهام 30 شرکت بزرگ را دنبال می کند. این شاخص که به عنوان میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) شناخته می شود، در سال 1885 تأسیس شد و به عنوان یک شاخص کلی بازار سهام آمریکا در نظر گرفته می شود. در درجه اول از قیمت سهام شرکت ها استفاده می کند و بینشی از اقتصاد ایالات متحده ارائه می دهد.
سهام چیست؟
سهام نشان دهنده سهام مالکیت در یک شرکت است که توسط سهامداران آن نگهداری می شود و به عنوان یک ابزار مالی عمل می کند. شرکت ها ممکن است سهام خود را برای افزایش سرمایه یا اهداف تامین مالی رشد به مردم عرضه کنند. با خرید این سهام، سهامداران شریک شرکت می شوند و به طور بالقوه بخشی از سود شرکت را دریافت می کنند. علاوه بر این، سهامداران ممکن است بر فرآیندهای مدیریت و تصمیم گیری شرکت تأثیر بگذارند.
سهام را می توان در بورس خرید و فروش کرد و به سرمایه گذاران فرصت بهره مندی از عملکرد و رشد شرکت را می دهد.
شاخص سهام چیست؟
آ شاخص سهام یک معیار مالی است که برای اندازه گیری و نمایش عملکرد گروهی از سهام ابداع شده است. معمولاً شامل سهامی است که در یک بورس یا بازار خاص معامله می شوند. شاخص های سهام به سرمایه گذاران، اقتصاددانان و تحلیلگران توانایی ردیابی روند کلی و عملکرد بازار سهام در یک بازار معین را می دهد.
شاخص های سهام از حرکات عمومی قیمت سهام پیروی می کنند و از این حرکات به عنوان یک شاخص استفاده می کنند. شاخص ها اغلب با استفاده از روش وزنی و با در نظر گرفتن ارزش بازار سهام موجود در شاخص محاسبه می شوند. از این رو، عملکرد سهام شرکت‌هایی با ارزش بازار بزرگ‌تر، تأثیر بیشتری بر عملکرد کلی شاخص دارد.
شاخص های سهام را می توان در بازارها و کشورهای مختلف یافت. به عنوان مثال، شاخص های سهام محبوب در ایالات متحده شامل S&P 500 (SPX) است. میانگین صنعتی داوجونز (DJIA)، و نزدک کامپوزیت (IXIC). اروپا از شاخص هایی مانند STOXX 50 (STOXX50E)، آلمان DAX (GDAXI)، ژاپن از Nikkei 225 (N225) و ترکیه از BIST استفاده می کند. هر شاخص با توجه به معیارها و روش های خود نشان دهنده گروه خاصی از سهام است.
شاخص های سهام چندین نقش حیاتی برای سرمایه گذاران و تحلیلگران ایفا می کنند. اولاً، شاخص ها به عنوان شاخص هایی عمل می کنند که روند کلی و سلامت بازار را منعکس می کنند. سرمایه گذاران روند صعودی یا نزولی شاخص ها را برای درک شرایط کلی بازار تجزیه و تحلیل می کنند. در مرحله دوم، شاخص ها به عنوان معیاری برای اندازه گیری عملکرد پرتفوی استفاده می شوند. سرمایه گذاران می توانند عملکرد پرتفوی آنها را نسبت به شاخص ارزیابی کنند. در نهایت، شاخص ها می توانند مبنایی برای محصولات مالی باشند. برای مثال، بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، عملکرد یک شاخص خاص را دنبال می‌کنند و به سرمایه‌گذاران فرصتی برای سرمایه‌گذاری بر اساس شاخص ارائه می‌دهند.
در نتیجه، شاخص های سهام معیارهای مالی حیاتی هستند که برای درک روند کلی بازار و عملکرد سهام مورد استفاده قرار می گیرند. با نظارت بر شاخص های سهام، سرمایه گذاران، تحلیلگران و اقتصاددانان بینشی در مورد بازارها به دست می آورند و تصمیمات سرمایه گذاری خود را بر اساس این اطلاعات قرار می دهند.
شاخص داو جونز چیست؟
شاخص داو جونز یک شاخص سهام است که برای اندازه گیری عملکرد سهام 30 شرکت بزرگ و پیشرو در بازار بورس ایجاد شده است. بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE). همچنین به عنوان میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) شناخته می‌شود، که معمولاً به آن «داو» می‌گویند. شاخص داو جونز یکی از قدیمی‌ترین شاخص‌های سهام در سطح جهان است که معمولاً سلامت کلی اقتصاد ایالات متحده و عملکرد بازار سهام را نشان می‌دهد.
شاخص داو جونز توسط چارلز داو و ادوارد جونز در سال 1896 ایجاد شد. در ابتدا، این شاخص فقط شامل سهام 12 شرکت می شد، اما این تعداد بعداً به 30 افزایش یافت. اصطلاح صنعتی به عنوان شاخص استفاده می شود که در درجه اول سهام را پوشش می دهد. شرکت های بزرگ در بخش صنعتی با این حال، امروز، شاخص داو جونز نه تنها شامل سهام شرکت‌های بخش صنعتی، بلکه شرکت‌هایی از بخش‌های مختلف مانند مالی، فناوری، خدمات و خرده‌فروشی است.
شاخص داو جونز یک شاخص وزنی قیمتی است، یعنی بر اساس قیمت سهام است. نسبتی که هر شرکت در شاخص نشان داده می شود بر اساس ارزش کل بازار قیمت سهام تعیین می شود. از این رو، شرکت‌هایی که ارزش بازاری بالاتری دارند، تأثیر بیشتری بر عملکرد کلی شاخص دارند. بنابراین، در حالی که شاخص داو جونز عملکرد شرکت های بزرگ و پیشرو را منعکس می کند، تأثیر شرکت های کوچکتر محدودتر است.
محاسبه شاخص داو جونز از مجموع قیمت سهام 30 شرکت در این شاخص استفاده می کند. این مجموع بر ضریبی به نام Dow Divisor تقسیم می شود تا مقدار شاخص به دست آید. Dow Divisor به شاخص اجازه می دهد تا با تغییرات در طول زمان سازگار شود و عواملی مانند تقسیم سهام، ادغام یا تغییرات را در نظر می گیرد.
سهام داو جونز چیست؟
سهام موجود در شاخص داو جونز 30 شرکتی هستند که عملکرد آنها جهت شاخص را دیکته می کند. اینها سهام به طور کلی متعلق به بزرگترین و شناخته شده ترین شرکت های آمریکا هستند. شرکت های موجود در شاخص داو جونز از طریق فرآیندی بر اساس معیارهای مشخص تعیین شده انتخاب می شوند. سهام در این شاخص نشان دهنده شرکت های بخش مختلف است و اطلاعاتی در مورد رشد اقتصادی، روند مصرف کننده و شرایط بازار ارائه می دهد. برخی از شرکت های آشنا که در شاخص داو جونز گنجانده شده اند عبارتند از: اپل، مایکروسافت، بوئینگ، کوکاکولا، ویزا، نایک و پروکتر اند گمبل. این شرکت ها هم در اقتصاد ایالات متحده و هم در بازارهای مالی جهانی نقش بسزایی دارند.
در نتیجه، سهام ابزارهای مالی هستند که نشان دهنده سهام مالکیت در شرکت ها هستند. شاخص داو جونز شاخصی است که عملکرد 30 سهام شرکت بزرگ در ایالات متحده را ردیابی می کند. سهام فهرست شده در شاخص داو جونز آنهایی هستند که نشان دهنده شرکت هایی هستند که عملکرد آنها منعکس کننده روند عمومی بازار است و با رشد اقتصادی مرتبط است. این سهام توسط سرمایه گذاران و اقتصاددانان به دقت رصد می شوند و برای درک حرکات بازار مالی استفاده می شوند.
