دولت نیجریه اخیراً آن را تصویب کرد طرح توسعه ملی صنعت خودرو (NADIP) که به گفته وزیر بازرگانی، اوتونبا آدنی آدبایو، قصد دارد کشور را به قطبی برای تولید خودرو تبدیل کند. انتظار می رود NADIP به مدت ده سال (2023 تا 2033) اجرا شود و 1 میلیون شغل ایجاد کند و سازمان های دولتی را تشویق به خرید و استفاده از وسایل نقلیه داخلی، به ویژه خودروهای الکتریکی کند.
این طرح شامل افزایش مشارکت نیجریه در وسایل نقلیه محلی و وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) است. شورای ملی طراحی و توسعه خودرو (NADDC) پیش بینی می کند که تا سال 2033، نیجریه به ترتیب 40 درصد و 30 درصد ظرفیت تولید خودروهای محلی و خودروهای الکتریکی را خواهد داشت. برخلاف آمریکای شمالی و اروپا، خودروهای الکتریکی در آفریقا رایج نیستند. با این حال، این در حال تغییر است.
یافته ها از اطلاعات موردور نشان می دهد که ارزش بازار خودروهای الکتریکی در آفریقا در سال 2021 11.94 میلیارد دلار بوده است. این گزارش پیش بینی می کند که ارزش بازار تا سال 2027 به 21.39 میلیارد دلار خواهد رسید که نشان دهنده نرخ رشد ترکیبی سالانه 10.2 درصد است. ارقام نشان می دهد که این صنعت نویدهای زیادی دارد. با این حال، سؤال این است: آیا این قاره آماده است تا میلیون‌ها خودروی الکتریکی را در خود جای دهد؟
بازبینی سفر سیاست خودرو در نیجریه
تصویب NADIP نه تنها تلاش‌ها برای افزایش خودروهای ساخت محلی در نیجریه را تقویت می‌کند، بلکه به مناقشه یک دهه در مورد این لایحه پایان می‌دهد. در اکتبر 2013 توسط دولت گودلاک ابله جاناتان به وجود آمد خط مشی با هدف “تنوع بخشیدن به اقتصاد و درآمد نیجریه از طریق صنعت و افزایش سهم تولید در تولید ناخالص داخلی از 4 درصد به 6 درصد تا سال 2015 و در نهایت به بالای 10 درصد تا سال 2017.”
علاوه بر این، قطعات مونتاژ خانگی می توانند قطعات کاملاً شکسته (CKD) و قطعات نیمه شکسته (SKD) را به ترتیب 0٪ و 5-10٪ وارد کنند. برای کاهش اتکای بیش از حد نیجریه به واردات خودروهای خارجی، NADIP برای وسایل نقلیه جدید و پیش مالکیتی که از خارج از کشور آورده می شوند، 70 درصد عوارض تعیین کرد.
سودهایی که انتظار می رود حاصل شود شامل ایجاد شغل و ترویج سرمایه گذاری است. برای مقابله با مشکل کمبود زیرساخت، NADIP ایجاد «پارک‌ها و خوشه‌های تأمین‌کننده خودرو» را فراهم کرد که به ذینفعان اجازه می‌دهد منابع و تخصص را برای منافع بیشتر ترکیب کنند.
قرار بود NADIP در سال 2014 آغاز شود و در سال 2024 به پایان برسد. با این حال، زمانی که رئیس جمهور محمدو بوهاری از امضای قانون در سال 2020 امتناع کرد، زیرا با برخی مقررات فعلی در مورد مشوق های خودروسازان مغایرت داشت، مشکل پیش آمد.
برای افزایش شانس تایید، قبل از ارائه مجدد برای بررسی، یک سری اصلاحات را پشت سر گذاشت. در حالی که این سیاست بالاخره روشن شد، بسیاری از سهامداران معتقدند که دولت نیجریه باید زودتر آن را تصویب می کرد. مخالفت کردن سخت است.
سرمایه گذاران ترجیح می دهند در مناطقی که سیاست های دوستانه وجود دارد تجارت کنند. کشوری مملو از پتانسیل برای خودروهای ساخت محلی است، اما فاقد جهت گیری روشن در خودروسازی است، پشتوانه سرمایه دشوار می شود. جای تعجب نیست که آقای Kunle Jaiyesinmi – معاون مدیر عامل CFAO Motors – به اعتماد روزانه آن مونتاژ خودرو در نیجریهدیگر پایدار نبودو از مونتاژکنندگان خودرو خواسته است تارسیدگی به پس از فروش”
همچنین بخوانید: MyCoverGenius پوشش بیمه ای کم هزینه کاملا دیجیتالی را در میان نیجریه ای ها امکان پذیر می کند
مسیر طولانی و دشوار نیجریه برای پذیرش وسایل نقلیه الکتریکی
سیاست ها، صرف نظر از اینکه چقدر استثنایی هستند یا مزایایی که وعده می دهند، باید با زیرساخت های پایدار همراه باشند. و این فقط ایجاد یک محیط مناسب برای خودروسازان محلی نیست. Jelani Aliyu – مدیر کل NADDC، در سال 2021 گفت 50 درصد از خودروهای الکتریکی در 195000 کیلومتر جاده نیجریه به صورت محلی ساخته می شود..
عهد علیو شجاع است. اما با توجه به شرایط فعلی، موافقت با این وعده دشوار است. نیجریه قطب منبع تغذیه صرع است، طاعونی که چندین دهه را در بر می گیرد. خصوصی سازی دارایی های متعلق به شرکت هلدینگ پاور نیجریه که اکنون از بین رفته است کمکی به این وضعیت نکرد. برخی می گویند خاموشی ها بدتر شده است.
خودروهای الکتریکی، بر خلاف خودروهای احتراق داخلی که واردکنندگان سالانه به نیجریه می فرستند، به بسته باتری متکی هستند که صاحبان آن باید به طور منظم شارژ کنند. در حالی که خودروهای برقی را می‌توان در خانه مانند تلفن‌های هوشمند با استفاده از سیم سطح 1 شارژ کرد، مالکان می‌توانند هنگام استفاده از شارژر عمومی (سطح 2 و سطح 3) به سرعت شارژ شوند.
در مقایسه با پمپ بنزین‌ها، ایستگاه‌های شارژ خودروهای الکتریکی در نیجریه پرجمعیت هستند. به یاد بیاورید که در سال 2021 یک خودروی برقی تسلا تمام شد و مالک آن را ملزم به یدک کشی کرد. به همین دلیل است که MAX NG، یک شرکت حمل‌ونقل که از پذیرش خودروهای الکتریکی حمایت می‌کند، در حال ایجاد شبکه‌ای از ایستگاه‌های تعویض باتری است تا اطمینان حاصل کند که موتورسواران هنگام از بین رفتن باتری سرگردان نمی‌شوند.
یکی دیگر از موانع احتمالی برای پذیرش خودروهای برقی، حتی زمانی که به تعداد انبوه در دسترس باشند، آگاهی کم در میان شهروندان است. تسلا، لوسید و پولستار – سه برند بزرگ فقط الکتریکی – در کشور، به ویژه مناطق روستایی، نسبتاً ناشناخته هستند. اگر مردم در مورد خودروهای برقی، مزایای آنها (مثلاً انتشار کربن صفر و صرفه جویی در هزینه کم) و مدل های موجود به درستی آموزش ندیده باشند، پس چرا آنها می خواهند یکی از آنها را داشته باشند؟
علاوه بر این، خودروهای برقی عمدتاً به دلیل هزینه تولید بسیار گران هستند. هیوندای کونا الکتریک – تیاو اولین بار به صورت محلی در نیجریه مونتاژ شد – قیمت تقریباً بین N24,000,000 و N30,000,000. به تازگی، اداره ملی آمار قرار داده است نرخ تورم نیجریه 22.22 درصد. با افزایش پیوسته هزینه غذا و سایر امکانات اولیه، میلیون‌ها نفر از نیجریه‌ای در سال‌های آینده به سختی به خرید یک وسیله نقلیه الکتریکی فکر خواهند کرد.
