تصور کنید که به خانه می آیید و در یخچال خود را باز می کنید تا شیشه ای پر از آب میوه مورد علاقه خود پیدا کنید. پس از خوردن یک جرعه، متوجه می شوید که روح مهربانی که آبمیوه را تهیه کرده است، آب زیادی اضافه کرده است، و برای رفع آن کار زیادی نمی توانید انجام دهید – حذف آب از آب میوه یک فرآیند پیچیده است. با این حال، اگر در عوض آبمیوه‌ساز با آب خیلی خسیس بود، می‌توانید به سادگی آب میوه را با آب اضافی رقیق کنید و از یک نوشیدنی با طراوت کامل لذت ببرید.
پدیده مشابهی در مورد ریسک دارایی های مالی اتفاق می افتد. اگر دارایی دارای ریسک بسیار کمی باشد، «حذف آب» و ریسک‌تر کردن آن، معمولاً از طریق اهرم، پیچیده است. برعکس، اگر دارایی بسیار پرخطر باشد، رقیق کردن آن با معادل‌های نقدی، مانند اسناد خزانه کوتاه‌مدت یا اوراق قرضه، ساده است.
دارایی های رمزنگاری به عنوان یک طبقه دارایی جدید در 14 سال گذشته ظهور کرده اند. همانطور که آنها محبوبیت پیدا کردند، بحث هایی در مورد نقش آنها در مجموعه ای از دارایی های سنتی به وجود آمد. این مناقشه عمدتاً از نگرانی‌ها در مورد سطح ریسک مرتبط با این دارایی‌ها ناشی می‌شود، که به طور قابل توجهی بالاتر از ریسک‌ترین دارایی‌های سنتی است.
مربوط: اشتباه پل کروگمن در مورد کریپتو
خوب، به جای شکایت از ریسک بالا، می توان مقداری آب اضافه کرد (به عنوان مثال، T-Bills) و سپس بررسی کرد که دارایی های رمزنگاری رقیق شده چقدر در سبد دارایی های سنتی قرار می گیرند. این دقیقاً همان کاری است که ما انجام دادیم. ما سه سال از داده‌های پس از همه‌گیری، از سه ماهه دوم 2020 تا سه ماهه اول 2023، برای شاخص‌های نشان‌دهنده سهام (جهانی) (شاخص جهانی MSCI)، اوراق (جهانی) (جهانی) (جهانی) (شاخص بازده کل اعتبار بلومبرگ، ارزش پوشش داده شده USD) استفاده کردیم. ، اسکناس های کوتاه مدت (شاخص اسناد خزانه داری ایالات متحده 1-3 ماهه بلومبرگ) و ارزهای دیجیتال. گام بعدی رقیق کردن کریپتو با T-Bills بود. ما دو بخش کریپتو را برای سه بخش T-Bills انتخاب کردیم که منجر به سطوح نوسانی شد که کمتر از دو برابر معمول برای سهام بود.
پایان بزرگ سه بخش است: ما همه پرتفوی ها را از 1٪ تا 99٪ سهام و بقیه به اوراق قرضه تخصیص یافتیم (تعادل سه ماهه در همه شبیه سازی ها استفاده شد)، که ما آنها را پرتفوی اصلی نامیدیم. تعیین کرد که چه مقدار از سهم را می توان با کریپتوهای رقیق شده جایگزین کرد و همان سطح نوسان را حفظ کرد، که ما را به سبدهای نهایی سوق داد. و آنچه را که با سایر معیارهای پرتفوی مربوطه اتفاق می افتد تجزیه و تحلیل کرد. نمودار زیر نتایج را به طور خلاصه نشان می دهد.
خط قرمز (محور چپ) نشان می‌دهد که چه مقدار کریپتو (هم رقیق‌شده و هم خالص) در پرتفولیوهای نهایی وجود دارد. همانطور که انتظار می رفت، هر چه ارزش سهام در سبد اصلی بیشتر باشد، فضای بیشتری برای ارزهای دیجیتال وجود دارد. خط مستقیم نشان می دهد که یک رابطه خطی (از لحاظ فنی، یک رابطه وابسته زمانی که از مبدأ عبور نمی کند) بین این دو متغیر وجود دارد که با یک رگرسیون ساده می توان آن را پیدا کرد. رگرسیون نشان می‌دهد که مقدار کریپتو خالص در هر پرتفوی نهایی با این فرمول تعیین می‌شود: 0.17% به علاوه 6.40% برابر کسری از سهام در پرتفوی اصلی مربوطه. اگرچه این رابطه مبتنی بر این شاخص‌های خاص است، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که انتظار رفتارهای متفاوت قابل‌توجهی را برای پرتفوی‌هایی با تخصیص متفاوت در سهام و اوراق قرضه یا حتی برای مواردی که شامل سایر طبقات دارایی نیز می‌شوند، وجود ندارد. بنابراین، این فرمول را می توان به عنوان یک قاعده کلی برای جمع آوری یک سبد با جایگزینی سهام برای کریپتو در نظر گرفت.
اما تاثیر مبادله سهام با ارز دیجیتال رقیق شده چیست؟ می توانیم نکاتی را از خط آبی در نمودار بالا (محور سمت راست) دریافت کنیم. علیرغم سهم اندک کریپتو در سبد، سودهای قابل توجهی در بازده تعدیل شده بر اساس ریسک (اندازه گیری شده با نسبت شارپ) وجود دارد که از 0.05 تا 0.25 متغیر است. این نشان می‌دهد که پرتفوی‌های نهایی بازدهی قابل‌توجهی بالاتری نسبت به نمونه‌های اصلی خود داشتند و در عین حال همان سطح نوسان را حفظ کردند. علاوه بر این، نمودار نشان می دهد که هر چه رمزارزهای بیشتری به پورتفولیو اضافه شود، افزایش مشاهده شده در نسبت شارپ بیشتر است.
مربوط: رکود کریپتو چیزی بیشتر از محیط کلان است
فقط برای اینکه رنگ بیشتری به این اعداد بدهیم، می‌توان از تخصیص سنتی 60 درصد سهام و 40 درصد اوراق بهادار مثال زد. این پرتفوی در دوره تحلیل ما سالانه 7.6% با نوسان سالانه 11.4% بازده داشت که منجر به نسبت شارپ 0.59 شد. با استفاده از فرمول، سبد نهایی دارای 4% در کریپتو (0.17% + 6.40 x 60% = 4%)، 6% در T-Bills (4% x 1.5 = 6%)، 50% در سهام (60% – 4). % – 6% = 50%) و 40% در اوراق قرضه. همانطور که انتظار می رفت، نوسانات مشابه نمونه اولیه است، اما بازده به 10.2٪ افزایش یافت که منجر به نسبت شارپ 0.82، 1.4 برابر بیشتر شد.
همانطور که این شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند، بحث نباید بر سر این باشد که آیا فضایی برای کریپتو در سبد دارایی‌های سنتی وجود دارد یا خیر. در عوض، ما باید در مورد بهترین نحوه تخصیص به این کلاس دارایی صحبت کنیم. فرمول بالا یک رویکرد ساده را خلاصه می کند که نتایج خوبی را ارائه می دهد. اگر هنوز در مورد سرمایه گذاری در رمزارز شک دارید، یک لیوان آب میوه دلخواه خود را با غلظت مناسب آب بردارید و در حین نوشیدن به آن فکر کنید.
ژائو مارکو براگا دا کونا مدیر پورتفولیو در Hashdex است. او پیش از اخذ دکترا در مهندسی برق و الکترونیک از دانشگاه پاپی کاتولیک ریودوژانیرو، مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد را از Fundação Getulio Vargas گرفت.
این مقاله برای اهداف اطلاعاتی عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری در نظر گرفته شود. دیدگاه ها، افکار و نظرات بیان شده در اینجا به تنهایی متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده یا نماینده دیدگاه ها و نظرات Cointelegraph نیست.
