همه ما اصطلاحات «کریپتو کوین» و «توکن کریپتو» را شنیده ایم. با این حال، تعداد بسیار کمی درک می کنند که تفاوت فاحشی بین این دو وجود دارد. ما اغلب درهم می شویم و هر دو را در یک دسته قرار می دهیم، که نباید اینطور باشد. تفاوت بین هر دو دسته بسیار قابل توجه است.
با این اوصاف، بیایید نگاهی به…
سکه کریپتو چیست؟
زمانی که کریپتو مورد نظر بومی بلاک چین باشد و بتوان آن را مبادله کرد، داد و ستد کرد یا برای ذخیره ارزش استفاده کرد، به آن «سکه کریپتو» می گویند. بنابراین، سکه، ارز اصلی بلاک چین آن است، زیرا مستقیماً توسط پروتکل بلاک چین صادر یا ایجاد می شود. این سکه ها اغلب ارزهای دیجیتال نامیده می شوند. این ارزها برای اجرای تراکنش های شبکه و برای پاداش دادن به کاربران یا ارائه مشوق ها به کار می روند. آنها همچنین برای حفظ امنیت شبکه استفاده می شوند.
این سکه ها ماهیت غیرمتمرکز دارند و از این رو، هیچ نهادی معاملات را کنترل نمی کند. ارزهای دیجیتال از رمزنگاری برای محافظت از سیستم ها استفاده می کنند. در صورت بروز مشکل، هیچ نهادی نمی تواند برای کمک به کاربران وارد عمل شود. بنابراین، معاملات نهایی هستند.
نمونه هایی از سکه های رمزنگاری شده عبارتند از بیت کوین (BTC) اتریوم (ETH) و کاردانو (ADA). همه این ارزها از شبکه بلاک چین خود استفاده می کنند. بیت کوین (BTC) از مکانیزم اجماع اثبات کار استفاده می کند، در حالی که اتریوم و کاردانو از اجماع اثبات سهام استفاده می کنند.
توکن چیست؟
دارایی‌های دیجیتالی که به عنوان رمزارزها شناخته می‌شوند، توسط قراردادهای هوشمندی کنترل می‌شوند که بر روی بلاک چین‌های فعال عمل می‌کنند. این توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی کاملاً متفاوتی هستند، اما کاملاً با کوین‌های رمزنگاری موجود در یک شبکه سازگار هستند. اکثر دستورالعمل‌های توسعه توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده‌اند. استانداردهای توکن ERC-20 و ERC-721 دو استاندارد شناخته شده هستند. با گنجاندن قراردادهای هوشمند در توکن ها، تراکنش ها شفاف، قابل ردیابی و غیر قابل برگشت می شوند.
برخی از توکن‌های رمزنگاری محبوب شامل Shiba Inu (SHIB)، Axie Infinity (AXS) و Cronos (CRO) هستند.
برخی از توکن ها ابزارهای کاربردی را به دارندگان ارائه می دهند. صاحبان توکن های ابزار به یک برنامه خاص یا گروهی از خدمات ارائه شده توسط پروژه مبتنی بر بلاک چین دسترسی دارند. علاوه بر این، توکن‌های ابزاری خاص، پس‌انداز، پاداش یا مزایای دیگر را در اختیار دارندگان توکن قرار می‌دهند.
