TL; DR
- سایفرپانک ها گروهی از دانشمندان کامپیوتر، علاقه مندان به رمزنگاری و فعالان سیاسی بودند که در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ظهور کردند.
- هدف آنها استفاده از رمزنگاری برای محافظت از حریم خصوصی و آزادی فردی در دنیای آنلاین بود.
- آنها معتقد بودند که اینترنت باید آزادانه باز باشد، بدون دخالت شرکت ها یا دولت، نظارت و سانسور.
- سایفرپانک‌ها سهم قابل توجهی در توسعه فناوری رمزگذاری کلید عمومی، ارسال‌کنندگان مجدد ناشناس و شبکه‌های ترکیبی داشتند که از آن زمان در توسعه شبکه‌های ناشناس مانند Tor استفاده شده‌اند.
- تاکید آنها بر رمزنگاری، حفظ حریم خصوصی و تمرکززدایی باعث رشد ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین شد.
این
سایفرپانک ها، گروهی از دانشمندان علوم کامپیوتر و فعالان حریم خصوصی، در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ظهور کردند. در آن زمان، اینترنت هنوز در مراحل اولیه خود بود و پتانسیل نظارت آنلاین به طور فزاینده ای آشکار می شد.
سایفرپانک ها جنبشی از دانشمندان کامپیوتر، علاقه مندان به رمزنگاری و فعالان سیاسی بودند. لیست پستی cypherpunk در اوایل دهه 1990 توسط سه دانشمند کامپیوتر منطقه خلیج سانفرانسیسکو ایجاد شد. آنها در این باور متحد بودند که با افزایش روزافزون جهان آنلاین، دولت و دیگر نهادهای قدرتمند در نهایت اینترنت را نظارت، سانسور و کنترل خواهند کرد. برای جلوگیری از این آینده دیستوپیایی، آنها می خواستند استفاده کنند
رمزنگاری برای حفظ حریم خصوصی و آزادی فردی
هسته اصلی فلسفه سایفرپانک ها این است که اینترنت باید آزادانه باز باشد، بدون دخالت، نظارت و سانسور شرکت ها یا دولت. آنها فضای مجازی را چیزی می‌دانستند که جامعه باید به طور مساوی آن را به اشتراک بگذارد و مالک آن باشد، نه حوزه‌ای که شرکت‌ها و دولت‌ها بتوانند از آن برای منافع و اهداف خصوصی بهره‌برداری کنند.
سایفرپانک ها از جامعه ای رشد کردند که پتانسیل شبکه های کامپیوتری را تقویت می کرد. پروژه‌های اولیه مانند ARPANET و اینترنت رله چت (IRC) پتانسیل گسترده‌ای را برای ارتباطات آزاد و آزاد که فناوری رایانه ممکن می‌سازد، ثابت کردند. با این حال، حتی اولین پیشگامان این مرز دیجیتال جدید، تهدیدات بالقوه ای را برای آزادی اینترنت پیش بینی کرده بودند. سایفرپانک‌ها این نگرانی‌ها را بیان کردند و ایده استفاده از فضای مجازی را به نفع همگان به جای عده‌ای معدود تقویت کردند.
متن اصلی آنها در سال 1993 اریک هیوز بود
بیانیه. اعلام کرد:
سایفرپانک ها کد می نویسند. ما می دانیم که یک نفر برای دفاع از حریم خصوصی باید نرم افزار بنویسد و ما آن را می نویسیم.”
سند هیوز خلاصه ای از نگرانی های سایفرپانک ها و نحوه برخورد آنها با آنها بود. رویکرد آنها با استفاده از تکنیک های رمزنگاری برای ایمن سازی ارتباطات و تراکنش های مالی در دنیای دیجیتال بود.
هدف سایفرپانک‌ها توسعه سیستم‌های مبتنی بر رمزنگاری برای محافظت از حریم خصوصی، ارتباطات مقاوم در برابر سانسور و یک سیستم تجاری و مالی جدا از دخالت دولت بود. آنها سهم قابل توجهی در توسعه فناوری رمزگذاری کلید عمومی داشتند که امکان ارسال پیام ها و داده های امن و خصوصی را از طریق اینترنت فراهم می کرد.
یکی از مهمترین ابزارهای توسعه یافته توسط سایفرپانک ها بود
PGP (حریم خصوصی بسیار خوب). PGP که توسط فیل زیمرمن در سال 1991 ایجاد شد، ایمیلی با کاربری آسان ارائه کرد
رمزگذاری نرم افزاری که به کاربران اجازه می دهد به صورت خصوصی از طریق شبکه های ناامن ارتباط برقرار کنند. PGP استفاده شده است
کلید عمومی رمزنگاری و شبکه ای از اعتماد برای تأیید هویت فرستنده برای اطمینان از اینکه پیام ها نمی توانند توسط اشخاص غیرمجاز رهگیری، خوانده یا اصلاح شوند.
سایفرپانک ها همچنین روی توسعه شبکه های ترکیبی کار کردند که از یک سری سرورهای رمزگذاری شده برای مسیریابی پیام ها بدون افشای مبدا یا مقصدشان استفاده می کردند. یک شبکه ترکیبی، رمزگشایی محتوای پیام های ارسالی را برای هر کسی، از جمله اپراتورهای سرور، غیرممکن می کند. شبکه های مخلوط از آن زمان در توسعه شبکه های ناشناس مانند استفاده شده است
تور، که به کاربران اجازه می دهد بدون افشای مکان یا هویت خود در اینترنت بگردند.
یکی دیگر از کمک‌های سایفرپانک‌ها ایجاد ایمیل‌های ناشناس بود. ارسال‌کنندگان ناشناس به کاربران اجازه می‌دادند بدون افشای هویت فرستنده یا گیرنده، پیام‌های ایمیل ارسال کنند. اولین ارسال کننده مجدد ناشناس به نام Mixmaster در سال 1995 منتشر شد. از یک سری سرور برای شکستن پیوند بین پیام ها و مبدا آنها استفاده می کرد و یکی از اولین ابزارهایی بود که امکان برقراری ارتباط ناشناس در سراسر اینترنت را فراهم می کرد.
به طور کلی، سایفرپانک ها تأثیر قابل توجهی در توسعه فناوری های متمرکز بر حریم خصوصی داشتند. مشارکت‌های آنها مانند PGP، شبکه‌های ترکیبی، ارسال‌کنندگان مجدد ناشناس و سیستم‌عامل‌های امن، نقش مهمی در حفاظت از حریم خصوصی آنلاین و ایجاد زمینه‌ای برای توسعه شبکه‌های ناشناس، ارزهای دیجیتال و سایر فناوری‌های تقویت‌کننده حریم خصوصی داشتند.
از بسیاری جهات،
بیت کوین را می توان نمونه اولیه “سکه سایفرپانک” در نظر گرفت. این ویژگی های اولیه ای را دارد که سایفرپانک ها در یک ارز به دنبال آن هستند. غیرمتمرکز، مقاوم در برابر سانسور، ناشناس در صورت نیاز، و عملاً از مقررات دولتی مصون است. بیت‌کوین‌ها توسط یک اجماع ریاضی غیرمتمرکز از ماینرها ایجاد می‌شوند و مستقیماً به صورت همتا ارسال می‌شوند، که امکان ایجاد سطحی از تمرکززدایی و امنیت را فراهم می‌کند که با موسسات مالی سنتی امکان‌پذیر نیست. علاوه بر این، تراکنش های بیت کوین اغلب انجام می شود
به نام مستعار یا حتی
به صورت ناشناس، امکان حفظ حریم خصوصی و محافظت بیشتر در برابر سانسور را فراهم می کند.
ساتوشی ناکاموتوخالق بیت کوین به طور قابل توجهی تحت تأثیر سایفرپانک ها قرار گرفت. اولین مرجع شناخته شده به بیت کوین در نوامبر 2008 در لیست پستی Cypherpunks بود. در آنجا بود که شخصی به یک «سیستم نقدی الکترونیکی» جدید به نام بیت کوین اشاره کرد و از دیگران دعوت کرد تا به «عملکرد آن» کمک کنند.
ساتوشی ناکاموتو بیت‌کوین را راهی برای دستیابی به ایده‌آل سایفرپانک‌ها برای یک سیستم مالی توزیع‌شده با حداقل واسطه‌ها که می‌تواند از نظم سیاسی و مالی غیر اجباری و غیرمتمرکز پشتیبانی کند، تصور کرد.
یکی دیگر از اعضای موسس Cypherpunks بود
دیوید چاوم، که شبکه رمزارز و ترکیبی eCash را ایجاد کرد که بعداً الهام بخش بیت کوین شد. تحقیقات اولیه Chaum در دهه 1980 پایه ریاضی تکنیک‌های افزایش حریم خصوصی را گذاشت و الهام‌بخشی برای توسعه ارزهای دیجیتال بود. دیگر اعضای قابل توجه سایفرپانک ها عبارتند از
آدام برگشت، که هش کش را اختراع کرد
اثبات کار الگوریتمی که بعدها به عنوان بلوک ساختمانی در بیت کوین مورد استفاده قرار گرفت
معدن.
هال فینییکی از اعضای اولیه Cypherpunks، یکی از اولین کسانی بود که به ساتوشی پاسخ داد و از نزدیک با خالق بیت کوین کار کرد. یک سایفرپانک بدنام دیگر،
کریگ رایت، در موارد متعدد ادعا کرد که خود ساتوشی ناکاموتو است.
نیک سابویک دانشمند کامپیوتر و سایفرپانک، بیت گلد را ایجاد کرد که بسیاری آن را پیشینی برای بیت کوین می دانند.
وی دایاو که b-money را تئوریزه کرد و در وایت پیپر بیت کوین به او اشاره شد، همچنین یک سایفرپانک بود. سرانجام،
Zooko Wilcox-O’Hearnاو که در روزهای اولیه درگیر بیت کوین بود و بعدا Zcash را ایجاد کرد، نیز عضو آن بود.
از روزهای اولیه اینترنت، و
اولین جنگ کریپتونگرانی‌های اولیه سایفرپانک‌ها در مورد نظارت و متمرکز کردن اینترنت در دنیای دیجیتال امروزی در حال تقویت است – در چیزی که برخی آن را
دومین جنگ کریپتو . سایفرپانک ها از آینده ای دفاع می کردند که در آن کاربران اینترنت کنترل محیط دیجیتال خود را در دست خواهند داشت.
تأکید این جنبش بر رمزنگاری، حریم خصوصی و تمرکززدایی، که از نگرانی‌های مربوط به یکپارچگی ارتباطات دیجیتال سرچشمه می‌گیرد، بعداً الهام‌بخش رشد ارزهای رمزنگاری‌شده است که امروز در حال تجربه آن هستیم. بیت کوین مسلماً اولین ارز دیجیتالی بود که ایده‌آل سایفرپانک‌ها را تجسم می‌داد – با این حال در شرایطی که ممکن است تحت محاصره قرار گیرد.
سومین جنگ کریپتو.
این مقاله حاوی پیوندهایی به وب‌سایت‌های شخص ثالث یا محتوای دیگر فقط برای اهداف اطلاعاتی است («سایت‌های شخص ثالث»). سایت های شخص ثالث تحت کنترل CoinMarketCap نیستند و CoinMarketCap مسئولیتی در قبال محتوای سایت های شخص ثالث، از جمله بدون محدودیت لینک های موجود در یک سایت شخص ثالث، یا هرگونه تغییر یا به روز رسانی در یک سایت ثالث، ندارد. سایت مهمانی کوین مارکت کپ این پیوندها را تنها به منظور سهولت در اختیار شما قرار می دهد و درج هیچ پیوندی به معنای تایید، تایید یا توصیه توسط کوین مارکت کپ سایت یا هرگونه ارتباط با اپراتورهای آن نیست. این مقاله برای استفاده در نظر گرفته شده است و باید فقط برای اهداف اطلاعاتی استفاده شود. مهم است که قبل از تصمیم گیری مادی مربوط به هر یک از محصولات یا خدمات شرح داده شده، تحقیق و تجزیه و تحلیل خود را انجام دهید. این مقاله به عنوان مشاوره مالی در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان توصیه مالی تعبیر شود. دیدگاه ها و نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است [company’s] متعلق به CoinMarketCap هستند و لزوماً منعکس کننده موارد CoinMarketCap نیستند.
