داستان از FTX ها مرگ تیتر اصلی ماه گذشته بوده است. و با توجه به اینکه جامعه ارزهای رمزپایه هنوز در حال چرخش است، بسیاری از آنها متعجب هستند که چگونه تراژدی به این سرعت رخ داد. گزارشی جدید از خودی توضیح می دهد که چگونه سام بنکمن-فرید واشنگتن را فریب داد و FTX را به لبه پرتگاه رساند.
مهمانی‌های مجلل و میلیون‌ها کمک مالی همگی قبل از بهترین تلاش‌های بانکمن-فرید برای ایجاد رابطه با واشنگتن انجام شد. برعکس، این رابطه‌ای بود که به مدیرعامل سابق اجازه می‌داد کنترل بی‌سابقه‌ای بر آنچه پلتفرمش مجاز به انجام آن بود داشته باشد.
Bankman-Fried Schmoozes Washington
فکر می‌کنم با اطمینان می‌توان گفت که او تا حد زیادی درگیرترین مدیرعامل ارزهای دیجیتال در واشنگتن بود. این سخنان توسط Adam Kovecesich، مدیر عامل اتاق پیشرفت، یک گروه تجاری مرتبط با FTX بیان شد. علاوه بر این، نقل قولی که اینسایدر به رابطه بین SBF و واشنگتن اشاره می کند.
سرفصل این مقاله به نوعی ترتیب بین هر دو بانکمن-فرید و تنظیم کننده واشنگتن بود. در ازای میلیون ها کمک، آنها به امانت خود پرداخت می کردند. این اعتماد منجر به این تصویر شد که Bankman-Fried ارز دیجیتال چهره کاریزماتیک و شفاف مورد نیاز است.
اینسایدر اعلام کرد: «واشنگتن تا حد زیادی در محل سوئیچ خواب بود که نوبت به کریپتو رسید. “به بانکمن-فرید فرصتی داد تا قطار را براند.”
اینسایدر اظهار داشت: «حتی بر اساس معیارهای اخلاقی مورد چالش واشنگتن». این میلیاردر 30 ساله سطح بی‌سابقه‌ای از زمان و هزینه خود را برای تأثیرگذاری بر تنظیم‌کننده‌ها و قانون‌گذاران مسئول نظارت بر تجارتش اختصاص داده بود.»
این گزارش ادامه می دهد که بانکمن-فرید به دنبال خودتنظیمی از این تعاملات بود. متعاقباً، او خاطرنشان کرد که بنیانگذار پیشرفت زیادی در “تحریم قوانینی داشته است که به صرافی هایی مانند FTX اجازه می دهد تا به طور مؤثر خود تنظیم شوند.”
این گزارش خاطرنشان کرد: «او همچنین برای هدایت نظارت نظارتی بر رمزارزها کار کرد. علاوه بر این، ارائه چیزی که ثابت شد پوشش عالی برای ناپدید شدن نهایی میلیون ها دارایی مشتری است.
در نهایت، ویرانی سقوط FTX محصول عوامل بی‌شماری است. در نتیجه، نقشی که ارتباط SBF با واشنگتن ایفا کرده است، نادیده گرفته نمی شود. اینسایدر به بهترین وجه گفت: «بانکمن-فرید در اقدامات خود تصمیم گرفت تا یک سیستم بدنام را راه اندازی کند». اگر دفاع او از یک اشتباه حسابداری درست بود، مطمئناً این لازم نبود.
