تصمیم اخیر بنیاد آربیتروم برای فروش توکن‌های ARB برای استیبل کوین‌ها قبل از تصویب بودجه تقریباً یک میلیارد دلاری خود، باعث ایجاد بحران حاکمیتی شده است. اقدامات بنیاد نگرانی‌هایی را در مورد کارایی مدل‌های حکمرانی اجتماعی و پویایی قدرت بین سازمان‌های متمرکز و اکوسیستم‌های غیرمتمرکز ایجاد می‌کند.
در یک پست وبلاگ اخیر، پاتریک مک کوری، کارمند آربیتروم توضیح داد که بنیاد بر این باور است که بسته حکومتی همه جانبه آن، پیشنهاد بهبود آربیتروم (AIP-1)، به عنوان “تصویب” تصمیماتی است که قبلا اتخاذ کرده بود، از جمله دریافت 7.5٪ از تمام توکن های ARB. . در نتیجه، بنیاد شروع به استفاده از این توکن ها برای اهداف عملیاتی DAO کرد.
آربیتروم تلاش کرد تا جامعه خود را با ارسال بیش از 1 میلیارد توکن حاکمیتی ARB به نزدیک به 300000 کیف پول به عنوان بخشی از تلاش های حاکمیت اجتماعی خود، قدرتمند کند. اولین تصمیم مهم AIP-1 بود که حاکمیت، اختیارات اضطراری، بودجه و کمک های مالی را پوشش می داد. با این حال، مک کوری با این تصور که دارندگان توکن در این مورد نظر دارند، مخالفت کرد و بیان کرد که هدف AIP-1 اطلاع رسانی به جامعه از تصمیماتی است که قبلاً گرفته شده است.
این مناقشه پس از آن شروع شد که شاهین های حکومتی به برنامه “کمک های مالی ویژه” بنیاد اشاره کردند، که پیشنهاد می کرد بنیاد 750 میلیون توکن ARB (حدود 1 میلیارد دلار) را بدون تایید دارندگان توکن خرج کند. موج آرا به نفع تصویب به رد تغییر کرد و باعث ایجاد عدم اطمینان در مورد اینکه در صورت شکست AIP-1 چه اتفاقی خواهد افتاد.
پست مک کوری با معرفی «مشکل مرغ و تخم مرغ» در راه اندازی ساختارهای غیرمتمرکز حکمرانی به بحران حاکمیت می افزاید. برخی از پارامترها باید زودتر از موعد تعیین شوند، مانند ساختار یک «شورای امنیتی» که دارای اختیارات اضطراری، مکانیک رأی گیری، و بودجه است. به گفته مک کوری، این قدرت های چک خالی برای مزیت رقابتی اکوسیستم اساسی هستند و برای جلب مشارکت با شرکت های سنتی ضروری هستند.
در پایان، تصمیم بنیاد آربیتروم برای فروش توکن‌های ARB قبل از تصویب بودجه، پویایی قدرت در اکوسیستم‌های غیرمتمرکز را برجسته می‌کند. این وضعیت کارایی مدل‌های حکمرانی اجتماعی را زیر سوال می‌برد و ملاحظات مهمی را برای سازمان‌های متمرکز در جهان غیرمتمرکز مطرح می‌کند.
