سال های اخیر نوآوری های سریعی را در فناوری هوش مصنوعی (AI) به ارمغان آورده است. هوش مصنوعی در حال حاضر در بسیاری از صنایع مختلف یافت می شود و شرکت های بیشتری با استفاده از سیستم های هوش مصنوعی در عملیات تجاری خود به منظور افزایش کارایی، گسترش دسترسی یا گسترش دامنه محصولات و خدمات خود، آزمایش می کنند. علاوه بر این، هوش مصنوعی هرگز جایگاه برجسته‌تری در انظار عمومی نداشته است: سرمایه‌گذاری 10 میلیارد دلاری مایکروسافت در OpenAI، شرکتی که ربات چت ChatGPT را در اواخر سال 2022 راه‌اندازی کرد، و روشی که سیستم هوش مصنوعی دنیا را در معرض طوفان قرار داده است، جدیدترین هستند. شواهدی از تسلط هوش مصنوعی
اما همانطور که هوش مصنوعی به تکثیر ادامه می‌دهد و دامنه وسیع‌تر و قدرتمندتر می‌شود، خطرات مختلفی که ایجاد می کنداعم از کوچک تا بالقوه وجودی. البته همه اینها به یک اندازه محتمل نیستند، اما همچنان دلایلی برای احتیاط در مورد این فناوری جدید هستند. در زیر، نگاهی دقیق تر به برخی از خطرات متعدد هوش مصنوعی می اندازیم.
دیپ فیک و اطلاعات غلط
دیپ فیک یک تصویر یا ویدئوی مصنوعی متقاعد کننده و ساخته شده توسط کامپیوتر است. کلمه “دیپ فیک” ممکن است از اصطلاح مرتبط با هوش مصنوعی “یادگیری عمیق” نشأت گرفته باشد، فرآیندی که در آن برخی از سیستم های هوش مصنوعی حجم عظیمی از داده ها را برای آموزش خود و “یادگیری” تجزیه و تحلیل می کنند. دیپ فیک یک نگرانی در حال ظهور در چند سال اخیر است.
بسیاری از دیپ فیک ها حاوی تصاویر یا ویدیوهایی از افراد مشهور هستند، اما می توان از آنها برای ایجاد انواع دیگری از اطلاعات نادرست یا محتوای مخرب، از گزارش های خبری گمراه کننده تا پورنوگرافی انتقام جویانه و موارد دیگر استفاده کرد.
خطرات بالقوه دیپ فیک ها قابل توجه است و یکی از بارزترین نمونه های دسته بندی گسترده تر از خطر هوش مصنوعی است: اطلاعات غلط. از هوش مصنوعی می توان برای ایجاد و به اشتراک گذاری گسترده مطالبی استفاده کرد که نادرست است اما به طور قانع کننده ای درست به نظر می رسد. پیامدهای اجتماعی، سیاسی و حقوقی زیادی برای دیپ فیک ها و سایر اطلاعات نادرست تولید شده توسط هوش مصنوعی وجود دارد، و یکی از بزرگترین مسائل این است که در حال حاضر اساساً هیچ قانونی در مورد این مواد وجود ندارد.
حریم خصوصی
هوش مصنوعی از حجم عظیمی از اطلاعات برای آموزش خود استفاده می کند و این اطلاعات معمولاً از داده های واقعی افراد واقعی تشکیل شده است. این به تنهایی یک تجاوز بالقوه به حریم خصوصی است. و نمونه‌های خاصی از سیستم‌های هوش مصنوعی، از جمله ابزارهای بینایی کامپیوتری و تشخیص چهره، در میان سایر موارد، وجود دارد که تهدیدهای بزرگ‌تری برای حفظ حریم خصوصی ایجاد می‌کنند. سیستم‌های هوش مصنوعی را می‌توان برای تشخیص چهره‌های فردی آموزش داد و به آنها اجازه می‌دهد تا به طور بالقوه بر جوامع نظارت کنند و بر رفتار انسان کنترل داشته باشند. این برنامه‌های هوش مصنوعی که توسط بازیگران بد استفاده می‌شوند، می‌توانند نقش کلیدی در سرکوب اجتماعی در مقیاس بزرگ یا بدتر از آن داشته باشند.
از دست دادن شغل
یکی از رایج ترین نگرانی ها در مورد هوش مصنوعی این است که منجر به اتوماسیون مهارت ها و فرآیندهایی می شود که به قدری کارآمد است که منجر به حذف مشاغل انسانی یا حتی کل صنایع می شود. در واقعیت، کارشناسان در مورد تأثیر احتمالی هوش مصنوعی بر مشاغل دچار تعارض هستند. یک مطالعه اخیر نشان می دهد که حدود 85 میلیون شغل ممکن است به دلیل اتوماسیون هوش مصنوعی بین سال های 2020 تا 2025 از بین برود. مطالعه دیگر نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند ايجاد كردن 97 میلیون شغل جدید تا سال 2025
از یک طرف، هوش مصنوعی به سمت خودکارسازی بسیاری از کارهای ساده ای که در برخی از تنظیمات کاری استفاده می شود کار می کند: به عنوان مثال، در نظر بگیرید که چگونه فشار به سمت وسایل نقلیه خودران می تواند شغل راننده تحویل را تهدید کند.
از سوی دیگر، هوش مصنوعی مولد – هوش مصنوعی که برای ایجاد محتوای جدید به جای خودکار کردن وظایف قبلی استفاده می‌شود – احتمالاً قبل از اینکه بتواند شغل انسان را تهدید کند، موانع بیشتری دارد. این موقعیت ها اغلب به ویژگی های منحصر به فرد انسانی مانند همدلی و خلاقیت نیاز دارند.
برخی از کارشناسان معتقدند که هوش مصنوعی منجر به یک بحران شغلی می شود، زیرا مشاغلی که حذف می شوند و مشاغلی که ایجاد می کند از نظر مجموعه مهارت ها همپوشانی ندارند. کارگرانی که از مشاغلی که مانند موقعیت راننده تحویل در بالا حذف شده اند، جابجا شده اند، ممکن است کمتر برای مشاغلی که هوش مصنوعی ایجاد می کند درخواست دهند، که می تواند به مهارت ها و تجربیات خاص تری مرتبط باشد.
تعصب، تبعیض و مسئله «تکنو-حل‌گرایی»
جامعه می‌تواند هوش مصنوعی را از دریچه «حل‌ال‌حل‌گرایی تکنو» ببیند، این باور که فناوری در صورتی که تنها یک ابزار باشد، علاج همه مشکلات است. برای ما بسیار مهم است که به یاد داشته باشیم که سیستم‌های هوش مصنوعی کامل نیستند و در واقع می‌توانند بسیاری از تعصبات و ناسازگاری‌های انسانی از قبل موجود را منعکس و تقویت کنند.
هر چه سیستم‌های هوش مصنوعی برای مسائلی که احتمال تعصب و تبعیض را در بر می‌گیرند بیشتر استفاده شود، این مشکل بزرگ‌تر می‌شود. بسیاری از شرکت ها در حال حاضر از هوش مصنوعی برای کمک به مرتب سازی و پردازش درخواست های شغلی استفاده می کنند. در حالی که هوش مصنوعی این مزیت را دارد که می‌تواند برنامه‌های کاربردی بیشتری را در همان زمان که بازبین‌های انسانی می‌توانند آنالیز کند، این بدان معنا نیست که عاری از سوگیری است. سیستم‌های هوش مصنوعی در این مورد باید با دقت طراحی و نظارت شوند تا اطمینان حاصل شود که با برخی از متقاضیان ناعادلانه رفتار نمی‌کنند.
یک مثال واقعی از وضعیت فوق در سال 2018 رخ داد، زمانی که آمازون پس از مشخص شدن اینکه سیستم هوش مصنوعی بر روی داده هایی که به طور سیستماتیک علیه متقاضیان زن تعصب دارند، استفاده از ابزار استخدام اختصاصی را متوقف کرد.
تعصب و تبعیض همچنین یک عامل بالقوه بزرگ در الگوریتم های توصیه است که در موتورهای جستجو و در رسانه های اجتماعی یافت می شود. این برنامه‌های هوش مصنوعی می‌توانند و احتمالاً سوگیری را بدون برنامه‌ریزی دقیق تأیید و افزایش خواهند داد.
نوسانات مالی
هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که بخش مالی را متحول کند. تعداد فزاینده ای از شرکت های سرمایه گذاری برای تجزیه و تحلیل و انتخاب اوراق بهادار برای خرید و فروش به هوش مصنوعی متکی هستند. بسیاری نیز از سیستم های هوش مصنوعی برای فرآیند واقعی خرید و فروش دارایی ها نیز استفاده می کنند. الگوریتم‌های معاملاتی هوش مصنوعی زمانی از وضوح سود می‌برند که تحلیل‌گران انسانی ممکن است تحت تأثیر احساسات قرار بگیرند. اما آنها همچنین تأثیرات و زمینه های اجتماعی گسترده تر را در نظر نمی گیرند. بازارها به سطوح اعتماد متکی هستند و به راحتی می توانند تحت تأثیر ترس سرمایه گذاران قرار گیرند. به راحتی می توان شرایطی را تصور کرد که در آن ابزارهای سرمایه گذاری هوش مصنوعی با هدف به حداکثر رساندن سود، تعداد زیادی خرید و فروش را در یک دوره کوتاه انجام می دهند، که باعث ایجاد وحشت در بین شرکت کنندگان انسانی در بازار می شود و منجر به خرابی فلش یا نوسانات دیگر می شود.
تکینگی
شاید بزرگترین تهدیدی که هوش مصنوعی ایجاد می‌کند، اگرچه کمتر شناخته شده است، مربوط به به اصطلاح «تکینگی» یا لحظه‌ای است که هوش مصنوعی از هوش انسانی پیشی می‌گیرد. این تغییر حیاتی می‌تواند زمانی را مشخص کند که در آن انسان‌ها دیگر قادر به کنترل هوش مصنوعی نیستند و هوش مصنوعی بر شیوه ایجاد (یا تخریب) جامعه تسلط دارد. بحث در مورد تکینگی تقریباً کاملاً تئوری است، زیرا هیچ کس دقیقاً نمی داند که چه اتفاقی می تواند بیفتد زیرا هوش مصنوعی همچنان قدرتمندتر و بیشتر می شود. اما پیامدهای بالقوه می تواند شدید باشد و برخی از کارشناسان معتقدند که تکینگی حتی می تواند به انقراض نسل بشر منجر شود.
وقتی هوش مصنوعی از هوش انسانی پیشی می‌گیرد، می‌تواند ایده‌هایی را ایجاد کند که هیچ انسانی تاکنون به آن فکر نکرده است. این هوش مصنوعی فوق‌انسانی همچنان به سمت بهبود خود سوق داده می‌شود، درست همانطور که هوش مصنوعی امروز قصد انجام آن را دارد، و شکاف بین هوش مصنوعی که دائماً در حال بهبود است و انسان‌ها با سرعت بیشتری افزایش می‌یابد.
این هوش مصنوعی می‌تواند مزایای فوق‌العاده‌ای برای جامعه داشته باشد و راه‌هایی بیابد که انسان‌ها نتوانند بیماری، فقر یا تغییرات آب و هوایی را ریشه کن کنند. از سوی دیگر، می تواند متوجه شود که انسان ها برای اهداف آن مفید نیستند و راه هایی برای نابودی جامعه یا کشتن مردم در مقیاس گسترده در نظر می گیرند. واقعیت ناشناخته است، اما کاملاً خارج از کنترل ما نیست. کارشناسان آینده پژوهی فناوری مانند Ray Kurzweil معتقدند که تکینگی احتمالاً در دهه‌های آینده رخ خواهد داد، در حالی که دیگران انتظار دارند که ممکن است تنها چند سال با ما فاصله داشته باشیم. بسیاری همچنین بر این باورند که روش‌هایی که انسان‌ها اکنون هوش مصنوعی ایجاد می‌کنند، می‌تواند پیامدهایی برای یک تکینگی بالقوه هر زمان که ممکن است رخ دهد، داشته باشد. بنابراین، بسیار مهمتر است که جامعه زودتر با سؤالات اخلاقی و خطرات هوش مصنوعی روبرو شود.
