در فضای کریپتو، اصطلاح “airdrop” به توزیع ناخواسته توکن ها، معمولاً برای اهداف بازاریابی یا به عنوان پاداش برای مشارکت یا مشارکت در شبکه اشاره دارد.

اولین ایردراپ کریپتو در سال 2014 و زمانی که Auroracoin توزیع شد، رخ داد ارز دیجیتال بومی آن، طلا.

یکی دیگر از ایردراپ شناخته شده بود که از صرافی غیرمتمرکز Uniswap، که UNI خود را (UNI) توکن حاکمیتی به کاربرانش در سال 2020. در مجموع، بیش از 250000 حساب هر کدام 400 UNI دریافت کردند.

Airdrop، Tokens، Tokenomics

در حالی که ایردراپ‌ها ممکن است برخی را تشویق کرده باشد تا در شبکه‌های بلاک چین فعال‌تر باشند، کریس بردبری، مدیر عامل پلتفرم مالی غیرمتمرکز (DeFi) Oasis.app، به کوین‌تلگراف گفت که کاربران متوجه شده‌اند که چگونه می‌توان از ایردراپ‌ها سوء استفاده کرد، که منجر به پدیده «ایردراپ» شد. شکار.»

هدف شکارچیان Airdrop کسب درآمد از طریق کشاورزی توکن ها از airdrops است، به این امید که آنها ارزشمند شوند.

یک نمونه اخیر رخ داد در طول ایردراپ آربیتروم ARBبا فعالیت های زنجیره ای نشان داد که شکارچیان ایردراپ 3.3 میلیون دلار ARB را از 1496 کیف پول تنها به دو کیف پول تبدیل کردند.

طبق پلتفرم تحلیل بلاک چین Lookonchain، یک کیف پول 1.4 میلیون ARB از 866 آدرس دریافت کرد که در آن زمان حدود 2 میلیون دلار ارزش داشت، در حالی که کیف پول دیگری 933375 ARB از 630 آدرس به ارزش حدود 1.38 میلیون دلار دریافت کرد.

در 20 مارس، Lookonchain فاش کرد که شش شکارچی ایردراپ خاص تقریباً هر ایردراپ عظیم را در کریپتو دریافت کرده اند.

بردبری به کوین تلگراف گفت که «شکارچیان حرفه‌ای ایردراپ از اسکریپت‌ها استفاده می‌کنند» تا بسیاری از آدرس‌های مختلف را در تعداد انگشت شماری جمع کنند. ما در اینجا در مورد کسی با هزاران کیف پول صحبت نمی کنیم. اینها توسعه دهندگان پیچیده ای خواهند بود که اقدامات متعددی را در بسیاری از کیف پول ها به صورت برنامه ای انجام می دهند.”

یک بازی خطرناک

بردبری همچنین خاطرنشان کرد که در حالی که این تاکتیک پتانسیل سودآوری را پس از کاهش هزینه ها و زمان دارد، اما با خطرات مالی جدی همراه است.

وی با بیان اینکه شکار دراپک در واقع یک بازی است، گفت: این شکار نیازمند یافتن پروتکل هایی است که نشانه ای منتشر نکرده اند، سپس با آنها به روش های مختلف تعامل کنید که می تواند شکارچی را واجد شرایط کسب بخشی از ایردراپ کند.

بردبری اضافه کرد که وقتی پروتکل ها جدید یا اثبات نشده باشند، خطرات حتی بیشتر می شود:

ماهیت ایردراپ‌های ماسبق به این معنی است که شما اغلب از پروتکل‌های جدیدی استفاده می‌کنید، پروتکل‌هایی که در آزمون زمان تاب نیامده‌اند. و در بیشتر موارد، شما باید دارایی های خود را به این پروتکل ها سپرده گذاری کنید و این خطر را اضافه می کند که ممکن است دارایی های خود را در اثر باگ یا هک از دست بدهید.

او افزود: “هزینه شکار ایردراپ اگر به یک پروتکل درجه یک تبدیل نشود، می تواند به سرعت از ارزش هر ایردراپ بیشتر شود.”

عدم در نظر گرفتن هزینه های گاز و سایر هزینه های مالی نیز می تواند برای شکارچیان مشکل ساز باشد.

بردبری گفت که یافتن و تکمیل وظایف مورد نیاز برای به دست آوردن یک ایردراپ بالقوه ممکن است دشوار باشد، زیرا پروتکل ها با معیارهای خلاقانه تری ارائه می شوند.

«اگر در نهایت کارهای زیادی را انجام دهید که واجد شرایط نیستند، می‌تواند منجر به ضرر شود، و بیشتر پروتکل‌ها اکنون سعی می‌کنند راه‌های نوآورانه‌ای برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه کسی تخصیص دریافت می‌کند ارائه کنند – بنابراین شانس صرف زمان و پول برای چیزی که برادبری گفت که به حساب نمی آید که بالاتر می رود.

او افزود: “شما در نهایت باید از پروتکل ها استفاده کنید، به این امید که با انجام اقدامات درست روی پروتکل های مناسب “برنده شوید” اما واقعا نمی دانید دقیقاً چه کاری باید انجام دهید – مانند یک بازی.”

عواقب شکار دراپ

شکار Airdrop به یک روش نسبتاً رایج در کریپتو تبدیل شده است زیرا افراد و گروه‌ها به دنبال فرصت‌هایی برای دریافت توکن‌های رایگان و کسب سود هستند.

کریپتو توییتر کاربران زیادی دارد ارائه نکاتی در مورد بهترین راه ها برای شکار ایردراپ، پروتکل های به اشتراک گذاری که ممکن است فرصتی برای کسب سود ایجاد کند و مبادله سایر توصیه های مربوط به ایردراپ.

برخی از پلتفرم‌ها، مانند پلتفرم تحلیلی DeFi DefiLlama، حتی دارای صفحه‌ای هستند که پروژه‌هایی را نشان می‌دهد که هنوز توکن ندارند اما ممکن است در آینده وجود داشته باشند.

Zoe Wei، رئیس روابط توسعه‌دهندگان و بازاریابی در BNB Chain، به Cointelegraph گفت که میزان شکار airdrop بسته به ایردراپ خاص و اقدامات انجام شده توسط تیم پروژه برای کاهش فعالیت می‌تواند متفاوت باشد.

او همچنین خاطرنشان کرد که این عمل می‌تواند مشکلات طولانی‌مدتی را برای پروتکل‌ها ایجاد کند، هنگام تلاش برای ایجاد انگیزه برای سازندگان و مشارکت‌کنندگان اکوسیستم، که برای رشد بلندمدت بسیار مهم هستند.

وی گفت: “Airdrops برای رشد یک جامعه از مراحل اولیه مهم است، اما مشکل در شناسایی مشارکت کنندگان است – تمایز بین مشارکت کنندگان واقعی و کسانی که فقط برای دریافت پاداش مشارکت می کنند.”

به گفته بردبری، سلامت درازمدت یک پروتکل به پاداش دادن به کاربران واقعی و مشارکت‌کنندگانی که برای کمک در آنجا هستند، وابسته است. عدم شناخت این موضوع می‌تواند منجر به خروج کاربران از پروژه‌های دیگر شود.

او گفت: «این ایده که ممکن است برای استفاده از پروتکل ارزش پولی و هوایی سخاوتمندانه وجود داشته باشد، در واقع نحوه دریافت پروتکل‌ها به کاربران اولیه و نقدینگی اولیه مورد نیاز آنها است.»

با این حال، بردبری افزود: «بزرگترین مسئله این است که در بیشتر موارد، به محض اینکه ایردراپ اتفاق بیفتد، اگر به کاربران برای استفاده از پروتکل پاداش ندهید، بسیاری از آنها خارج می‌شوند و به پروژه بعدی می‌روند.»

راهکارهایی برای توقف شکارچیان دراپ

تعیین هویت افراد یا گروه‌های پشت شکار ایردراپ می‌تواند به دلیل ماهیت مبهم تراکنش‌های بلاک چین چالش‌برانگیز باشد، که می‌تواند برای پروژه‌هایی که تلاش می‌کنند این عمل را محدود کنند، آچاری ایجاد کند.

وی گفت که این یکی از دلایل اصلی ادامه شکار ایردراپ است، به خصوص اگر پروژه های پشت دراپ ها معیارهای واجد شرایط سخت گیرانه تری را اجرا نکنند یا اقداماتی را برای جلوگیری از شکار دراپ انجام ندهند.

با این حال، او خاطرنشان کرد که گزینه‌های دیگری برای پروتکل‌ها وجود دارد، مانند بررسی روش‌های توزیع توکن جایگزین یا اجرای معیارهای دقیق‌تر برای اطمینان از توزیع عادلانه‌تر توکن‌ها در میان شرکت‌کنندگان.

به گفته وی، یک راه حل خاص می تواند باشد نشانه های روحی (SBT)، که غیرقابل انتقال هستند و تضمین می کنند که فقط حامیان واقعی پاداش دریافت می کنند اگر پروژه ها فقط به آدرس های دارای SBT بروند.

SBT ها نشانه های هویت دیجیتالی هستند که ویژگی ها، ویژگی ها و دستاوردهای یک شخص یا موجودیت را نشان می دهند و توسط “روح ها” صادر می شوند که نشان دهنده حساب های بلاک چین یا کیف پول هستند.

اخیر: توکن ARB Arbitrum شروع فصل airdrop را نشان می دهد – در اینجا 5 مورد وجود دارد که باید مراقب آنها باشید.

Wei معتقد است تغییر به سمت استفاده از SBT ها توزیع توکن را هدفمندتر و منصفانه تر می کند.

او گفت: «پذیرش مفهوم SBT می‌تواند آن را برای شکارچیان دراپ هوایی چالش‌برانگیزتر کند، توزیع توکن عادلانه‌تر را ترویج کند و به شکوفایی اکولوژیکی اکوسیستم کمک کند.

“این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که ایردراپ ها عمدتاً به سمت حامیان واقعی و کاربران درگیر هستند تا شکارچیان فرصت طلب”.

وی بیشتر استدلال کرد که سازمان های مستقل غیر متمرکز می تواند عدالت حاکمیتی را با استفاده از توکن های SBT برای رای گیری برای جلوگیری از هرزنامه ربات اعمال کند.

روش دیگر می تواند استفاده از روش های توزیع تصادفی یا محدود کردن تعداد توکن های توزیع شده در هر آدرس برای جلوگیری از سودهای نامتناسب توسط شکارچیان دراپ باشد.

وی گفت: «به‌علاوه، پروژه‌ها می‌توانند با در نظر گرفتن عواملی مانند مشارکت در جامعه پروژه یا استفاده از پلتفرم آن، بر توزیع توکن‌ها برای فعال‌ترین و فعال‌ترین کاربران خود تمرکز کنند تا مشارکت واقعی را تشویق کنند و از شکار ایردراپ جلوگیری کنند».



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *