درک عملیات و ساختار سیستم فدرال رزرو
سیستم فدرال رزرو، همچنین به عنوان “فدرال رزرو” شناخته می شود، سیستم بانک مرکزی ایالات متحده است. حتی ممکن است از خود پرسیده باشید که “چند بانک فدرال رزرو وجود دارد؟”
علاوه بر این، با تنظیم عرضه پول، نظارت بر موسسات مالی و ارائه خدمات مالی ضروری به بخش‌های دولتی و خصوصی، نقش مهمی در حفظ ثبات اقتصادی کشور ایفا می‌کند.
این مقاله نگاهی عمیق به بانک های فدرال رزرو، عملیات آنها و نقش آنها در سیستم بانک مرکزی ارائه می دهد.
مروری بر سیستم فدرال رزرو
سیستم فدرال رزرو شامل سه جزء اصلی است: هیئت حکام، کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) و 12 بانک منطقه ای فدرال رزرو.
بعلاوه، شورای حکام بر کل سیستم در واشنگتن دی سی نظارت می کند در همان زمان، FOMC سیاست های پولی را تعیین می کند و بانک های فدرال رزرو منطقه ای عملیات روزانه را انجام می دهند.
12 بانک فدرال رزرو منطقه ای و محل استقرار آنها
بنابراین، سیستم بانک مرکزی به 12 منطقه تقسیم می شود که هر کدام توسط یک بانک فدرال رزرو خدمت می کنند. این بانک ها در شهرهای بزرگ در سراسر ایالات متحده موقعیت استراتژیک دارند، از جمله:
- بوستون
- نیویورک
- فیلادلفیا
- کلیولند
- ریچموند
- آتلانتا
- شیکاگو
- سنت لوئیس
- مینیاپولیس
- شهر کانزاس
- دالاس
- سانفرانسیسکو
این ساختار غیرمتمرکز تضمین می‌کند که منابع و فرآیندهای تصمیم‌گیری فدرال رزرو با توجه به شرایط اقتصادی متنوع جوامع در سراسر کشور، از نظر جغرافیایی توزیع شده است.
نقش بانک های فدرال رزرو در سیستم بانکداری مرکزی
اول، بیایید مسئولیت آنها را درک کنیم. بانک های فدرال رزرو سیاست های پولی را اجرا می کنند، بر اعضا نظارت می کنند، خدمات مالی ارائه می دهند و از اقتصادهای منطقه حمایت می کنند.
دوم، بیایید در مورد رهبری بحث کنیم. هر بانک یک رئیس دارد که توسط هیئت مدیره 9 نفره آشنا به اقتصاد منطقه منصوب می شود.
رؤسای جمهور هر شش هفته یکبار در جلسات FOMC با شورای حکام ملاقات می کنند. آنها سیاست های نرخ بهره را برای ارتقای ثبات قیمت ها و رشد اقتصادی تعیین می کنند.
همچنین، بانک های فدرال رزرو وظایف مختلفی از جمله نظارت بر بانک ها، ارائه خدمات مالی، حمایت از دولت و تحلیل اقتصادهای منطقه ای را انجام می دهند.
نظارت و بررسی بانک های عضو
به دنبال نقش خود در سیستم بانکی، فدرال رزرو باید بر خود نظارت کند. در اینجا چگونه است. فدرال رزرو بر ریسک مالی نظارت می کند، بر بانک ها نظارت می کند و قوانین حمایت از مصرف کننده و وام دهی عادلانه را اجرا می کند.
با تضمین ثبات سیستم مالی، بانک ها و موسسات می توانند از خانوارها، مشاغل و جوامع با منابع حمایت کنند.
ارائه خدمات مالی
بانک های فدرال رزرو خدمات مالی ضروری را به سیستم پرداخت کشور ارائه می دهند، مانند انتشار ارز و سکه به موسسات سپرده گذاری و تسویه چک.
آنها همچنین به بانک ها وام، ذخیره ارز و سکه و خدمات نگهداری ارائه می دهند.
را بانک های رزرو عملیات خود را از طریق این خدمات و سود اوراق بهادار دولتی تأمین مالی می کنند و سود اضافی به خزانه داری ایالات متحده منتقل می شود.
حمایت از دولت آمریکا
این بانک ها به عنوان بانکی برای دولت فدرال، نگهداری حساب های خزانه داری ایالات متحده، پردازش چک های دولتی و انجام حراج های اوراق بهادار دولتی عمل می کنند.
درک اقتصادهای منطقه ای
هر بانک از اقتصاددانان و کارکنانی با دانش تخصصی در مورد اقتصاد محلی خود استفاده می کند.
این اطلاعات در طول استفاده می شود جلسات FOMC و تصمیمات و عوامل سیاست پولی در تصمیمات اتخاذ شده توسط شورای حکام.
تکامل بانک های فدرال رزرو در طول زمان
فدرال رزرو از زمان آغاز به کارش در سال 1913، زمانی که رئیس جمهور وودرو ویلسون قانون فدرال رزرو را امضا کرد، دستخوش تغییرات زیادی شده است. این قانون اولین سیستم بانک مرکزی کشور را ایجاد کرد که برای ارتقای ثبات مالی طراحی شده بود.
اصلاحات و تمرکز
قانون بانکداری 1935 سیستم فدرال رزرو را متمرکز کرد. قدرت بیشتری به شورای حکام داد و استقلال آن را افزایش داد.
علاوه بر این، تغییرات اضافی در سال 1977 با قانون اصلاح فدرال رزرو رخ داد. این امر شفافیت، پاسخگویی و معیارهای انتخاب مدیران بانک را افزایش داد.
نتیجه
علاوه بر این، بانک های فدرال رزرو نقش مهمی در سیستم بانک مرکزی ایالات متحده دارند. آنها امنیت مالی را تضمین می کنند و رشد سودآور را تقویت می کنند. ساختار غیرمتمرکز، نظارت اعضا و خدمات مالی آن برای اقتصاد حیاتی است.
به طور خلاصه، بانک های فدرال رزرو در خط مقدم تضمین رونق سودآور با تکامل سیستم بانک مرکزی باقی خواهند ماند.
