با تبدیل شدن شش کشور به بخش مهمی از BRICS در تلاش‌های توسعه، جهان مشاهده کرده است تا رمزگشایی کند که آیا این اقدام یک تاکتیک ژئوپلیتیکی بوده است یا یک بازی قدرت اقتصادی. در واقع، این ائتلاف شاهد رشد اعضای خود بود، اما انتخاب‌های آن مطمئناً سؤالاتی را از سوی کارشناسان ایجاد کرده است.
در میان کسانی که رشد را زیر سوال می برند، کمیکی است که مخفف آن را ابداع کرده است. جیم اونیل. در واقع، او در یک نظر اخیر اظهار داشت: «به هر حال، به نظر نمی‌رسد که این تصمیم در مورد هیچ هدف مشخصی اتخاذ شده باشد». علاوه بر این، او پیامدهای اقتصادی انتخاب آرژانتین به جای مکزیک یا اتیوپی به جای نیجریه را زیر سوال برد.
با این حال، این بلوک برخی از اقتصادهای نسبتاً چشمگیر را در قالب اضافه کرده بود عربستان سعودی و امارات متحده عربی (امارات متحده عربی). متعاقباً، اتحاد ممکن است امید خود را برای چندقطبی بودن پیش از ژئوپلیتیک یا اقتصاد خود قرار دهد.
گسترش BRICS ممکن است فاقد هدف روشن باشد
همچنین بخوانید: اقتصاد روسیه می‌گوید ارز تجاری بریکس اجتناب‌ناپذیر است
دنیا شوکه شد وقتی که BRICS بلوک در نهایت به تلاش‌های توسعه‌ای که مدت‌ها پیش‌بینی می‌شد، عمل کرد. به طور خاص، در مجموع شش کشور را اضافه کرد که از نظر اندازه و ارتباط متغیر بودند. در نهایت عربستان سعودی، امارات، ایران، آرژانتین، اتیوپی و مصر دعوت شدند. اکنون، بسیاری این سؤال را مطرح کرده‌اند که هدف از این گسترش چه بوده است.
به طور خاص، این سؤالات به دنبال این بودند که بفهمند آیا گسترش بریکس یک تاکتیک ژئوپلیتیکی بود یا یک بازی قدرت اقتصادی. از یک سو، می‌توانست به امیدهای عمیق دلارزدایی بلوک مرتبط باشد. پس به طور مشخص با تفکر ضدغربی خود همراه می شد. بنابراین، جایگزینی برای غرب در بریکس رو به رشد و فراگیر ایجاد کرد.
از طرف دیگر، این تصمیم می تواند تلاشی برای بهبود شرایط اقتصادی نسبتاً خوش بینانه آن باشد. واقعیت این است که بلوک بریکس مدت‌هاست که G7 را غصب کرده است برابری قدرت خرید (PPP). در دهه 1980، بریکس در این رقم 16 درصد بود. با این حال، تا سال 2022، این رقم به 32 درصد می رسید. از سوی دیگر، کشورهای گروه 7 کاهش قابل توجهی از 46 درصد به 30 درصد فعلی در بازه زمانی مشابه داشتند.
با این حال، تحقیقات اقتصادی مطرح شده توسط اونیل همچنان باقی است. اگرچه امارات متحده عربی، عربستان سعودی و ایران نماینده اقتصادهای سالم و برجسته هستند، اما آرژانتین در میانه ضعیف ترین اقتصاد خود در دهه های اخیر قرار دارد. نرخ تورم بی سابقه پول این کشور را آزار داده است. علاوه بر این، کشورهایی مانند اتیوپی و مصر به طور مشابه دارای اقتصاد متوسط هستند.
با این حال، پاسخ به سوال به سادگی انتخاب یک گزینه نیست. در واقع، انگیزه پشت تلاش‌های توسعه اتحاد اقتصادی در وهله اول به هدف اصلی آن مرتبط است.
دنیای چند قطبی
همچنین بخوانید: روسیه و چین با معامله 25 میلیارد دلاری به ارز محلی موافقت کردند
برای اتحاد بریکس، جهان چند قطبی همیشه هدف نهایی بوده است. در واقع، این بلوک در هر اقدامی که انجام داده است، سعی کرده از موضع گیری های ضدغربی خودداری کند. اگرچه این موضع همچنان پابرجاست، اما آنها به‌عنوان موضوع اصلی ایجاد و رشد RBICS تلاش کرده‌اند آن را محدود کنند.
در عوض، آنها پیوسته از ایده چندقطبی دفاع کرده اند. به طور خاص، آنها به طور مداوم ایده های رشد، فراگیری و توسعه را ترویج کرده اند. متعاقباً، به نظر می رسد تصمیم برای گسترش کشورها منعکس کننده این تلاش ها باشد.
جنبه هایی از گسترش وجود دارد که انگیزه های ژئوپلیتیکی دارند. اگرچه رقابت غربی ممکن است تمام تمرکز نباشد، اما قطعاً نقش دارد. علاوه بر این، برخی از کشورها ممکن است مزایای اقتصادی ارائه دهند، در حالی که برخی دیگر به دنبال کمک اقتصادی برای پیوستن به این اتحاد هستند.
با این حال، مجموعه کشورها نشان دهنده مأموریتی است که در آغاز ایجاد بلوک در برابر آن تعیین شده است. TI به طور مستمر به دنبال کمک به کشورهای در حال توسعه و در عین حال ایجاد روابط با اقتصادهای تثبیت شده و موفق بوده است. بنابراین، کل اکوسیستم BRICS می تواند از طریق تأمین مالی از اقتصادهای بزرگتر و ارتقای اقتصادهای در حال مبارزه شکوفا شود.
این که آیا این هدف در سراسر وجود خود باقی می ماند یا نه، باید دید. علاوه بر این، این که آیا در ایجاد یک اقتصاد جهانی چندقطبی واقعاً موفق خواهد بود یا نه، زمان رونمایی خواهد بود. با این حال، در حال حاضر، به نظر می‌رسد که تلاش‌های توسعه با مأموریت کلی چندقطبی که اتحاد آن را ترویج کرده است، هماهنگ است.
