FOMC، مخفف کمیته بازار آزاد فدرال، یک هیئت مدیره مهم در ایالات متحده است که توسط بانک مرکزی ایالات متحده اداره می شود، همچنین به عنوان سیستم فدرال رزرو (Fed) شناخته می شود. وظیفه اصلی FOMC طراحی سیاست پولی با هدف تضمین اشتغال، رشد اقتصادی و ثبات قیمت است. با تجزیه و تحلیل داده های اقتصادی و شرایط بازار، FOMC تصمیماتی را برای تنظیم نرخ بهره و سایر ابزارهای سیاست پولی برای حمایت از اهداف اقتصادی خود اتخاذ می کند.
FOMC چیست؟
FOMC که در سال 1913 با ایجاد فدرال رزرو تأسیس شد، مهم ترین نهاد تصمیم گیری فدرال رزرو است که سیاست های پولی را در ایالات متحده تعیین و اجرا می کند. FOMC وضعیت اقتصادی را ارزیابی می کند، سیاست های پولی را تعیین می کند و تنظیمات لازم را در نرخ بهره و سایر ابزارهای سیاست پولی انجام می دهد. این نقش اساسی در تعریف سیاست پولی در ایالات متحده، هدایت تلاش ها برای تضمین ثبات اقتصادی ایفا می کند. FOMC که توسط فدرال رزرو اداره می شود، سیاست های پولی را با هدف حمایت از اهدافی مانند رشد اقتصادی، اشتغال و ثبات قیمت تعیین می کند.
هدف اولیه از FOMC تضمین ثبات قیمت و حمایت از رشد اقتصادی است. با این حال، سایر اهداف FOMC شامل حفظ حداکثر سطح اشتغال و تضمین ثبات اقتصادی است. برای دستیابی به این اهداف، FOMC از ابزارهای سیاست پولی استفاده می‌کند و به طور منظم برای تجزیه و تحلیل داده‌های اقتصادی، پیش‌بینی‌های آینده و اتخاذ تصمیم‌های سیاسی تشکیل جلسه می‌دهد.
اعضای FOMC
کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) که توسط فدرال رزرو (Fed)، در مجموع از 12 عضو تشکیل شده است. این اعضا همزمان با ارزیابی فعالیت های اقتصادی و ثبات مالی در ایالات متحده، تصمیمات سیاست پولی را اتخاذ می کنند. در میان اعضای FOMC می توان اعضای شورای حکام فدرال رزرو و روسای بانک های فدرال رزرو را یافت. رئیس شورای حکام فدرال رزرو همچنین به عنوان رئیس FOMC عمل می کند و مسئول سیاست ها و استراتژی های کلی فدرال رزرو است. رئیس FOMC بر سلامت اقتصاد ایالات متحده نظارت می کند، جلسات را مدیریت می کند و در هنگام تصمیم گیری با سایر اعضا همکاری می کند.
اعضای شورای حکام فدرال رزرو یکی از حساس ترین سمت ها را در FOMC دارند. هفت عضو توسط رئیس هیئت حکام فدرال رزرو منصوب می شوند. این اعضا نقش مؤثری در تصمیم گیری های سیاست پولی ایفا می کنند و سیاست هایی را همراه با تحلیل های اقتصادی پیشنهاد می کنند. بقیه اعضای FOMC روسای بانک های فدرال هستند. با مجموع 12 بانک فدرال رزرو در ایالات متحده، هر یک در FOMC توسط رئیس خود نمایندگی می شود. بانک های فدرال رزرو بر اقتصادهای منطقه ای و سیستم های مالی نظارت می کنند و نظرات و پیشنهادات خود را در جلسات FOMC ارائه می کنند. این اعضا اطلاعات ارزشمندی در مورد شرایط اقتصادی محلی ارائه می دهند و به ارزیابی تصویر کلی اقتصادی کمک می کنند.
انتخاب و انتصاب FOMC اعضا مشمول قانون فدرال رزرو هستند. این اعضا توسط رئیس جمهور آمریکا و سنا منصوب می شوند. دوره نمایندگی آنها چهار سال است و انتصاب ها در زمان های مختلف انجام می شود، بنابراین اعضای FOMC در دوره های مختلف تجدید می شوند و از نمایندگی دیدگاه های مختلف اطمینان حاصل می شود.
اعضای FOMC در طول دوره تصدی خود معمولاً در اقتصاد و سیاست پولی متخصص هستند. هر عضو دارای طیف گسترده ای از تحقیقات و تجربه برای ارائه تحلیل های اقتصادی و پیشنهادات سیاستی است. آنها دیدگاه های مختلفی را برای تقویت اقتصاد و سیستم مالی ایالات متحده ارائه می دهند و تصمیمات سیاسی را به دقت ارزیابی می کنند.
وظایف FOMC
کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) مسئولیت ارزیابی چشم انداز اقتصادی، اتخاذ تصمیمات مربوط به سیاست پولی و تلاش برای دستیابی به اهداف اقتصادی از طریق استفاده از ابزارهای سیاست پولی فدرال رزرو را بر عهده می گیرد. این اقدامات معمولاً در هشت جلسه برگزار می شود که در طول سال برگزار می شود و تصمیمات و بیانیه های سیاستی اعلام شده پس از این جلسات تأثیر عمیقی بر بازارهای مالی و اقتصاد دارد.
در طول این جلسات، اعضای FOMC تحلیل های اقتصادی و بحث های سیاستی را انجام می دهند. آنها داده هایی مانند ارقام تورم، داده های بیکاری، اعداد رشد، هزینه های مصرف کننده و سایر موارد را بررسی می کنند. اقتصادی شاخص ها. این تحلیل ها و بحث ها نقش بسزایی در تعدیل سیاست پولی دارند.
پس از جلسه، اعضای FOMC تصمیمات اتخاذ شده و بیانیه های خط مشی را به اشتراک می گذارند. از آنجایی که تصمیمات FOMC بر عواملی مانند بهره، عرضه پول و نقدینگی تأثیر می گذارد، بازارهای مالی و دنیای تجارت به دقت این افشاها را زیر نظر دارند. در نتیجه، این تصمیمات باعث ایجاد نوسان در بازارهای مالی می شود و بر فعالیت های اقتصادی تأثیر می گذارد.
یکی از مهمترین ابزارهای FOMC، عملیات بازار باز است. این عملیات شامل تأثیر فدرال رزرو بر عرضه پول از طریق خرید یا فروش اوراق بهادار مانند اوراق قرضه خزانه داری و اوراق قرضه دولتی است. به این ترتیب اثربخشی سیاست پولی افزایش یافته و دستیابی به اهداف اقتصادی هدف قرار می گیرد. فدرال رزرو می تواند از طریق عملیات بازار باز نقدینگی را به بانک ها ارائه یا برداشت کند و در نتیجه بر سود و عرضه پول تأثیر بگذارد.
