در یک پست اخیر وبلاگویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، استدلال می‌کند که سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO) نباید شبیه شرکت‌ها باشند.
او این استدلال را رد می‌کند که ساده‌لوحانه است که فرض کنیم ایده‌های تمرکززدایی در دنیای واقعی کار نمی‌کنند، به همین دلیل است که ساختارهای سنتی شرکت‌ها باید کارآمدتر باشند.
بوترین استدلال می کند که تصمیمات مقعر، که با تکیه بر خرد جمعیت گرفته می شود، بهتر از تصمیمات محدب است. از این رو، او استدلال می کند که DAO ها با ورودی های متنوع “معنی زیادی دارند.”
مشکلات اصلی
با این حال، هنوز برخی از مسائل وجود دارد. همانطور که بوترین اشاره می کند، چالش اصلی DAO ها برای حل به اصطلاح “مشکل جانشینی” است. چنین سازمان هایی باید اطمینان حاصل کنند که در صورت بازنشستگی گروه اصلی، همچنان کار خواهند کرد.
به گفته بوترین، DAO ها همچنین باید با “عدم قطعیت غیرمنتظره” مقابله کنند. را اتریوم یکی از بنیانگذاران اعتراف می کند که رویکردهای الهام گرفته از حکومت ممکن است برای حل چنین مسائلی بهتر به نظر برسد.
بوترین ادعا می کند که برخی DAO ها باید شبیه “سازه های علوم سیاسی” باشد.
آیا لینوکس جواب می دهد؟
بیل گورلی، سرمایه‌دار مخاطره‌آمیز ادعا می‌کند که بنیاد لینوکس مدلی است که بوترین به دنبال آن است. با این حال، چنین مدلی حتی نیازی به بلاک چین یا توکن ندارد.
با این حال، برخی اشاره کرده اند که بنیاد لینوکس در واقع به اندازه کافی غیرمتمرکز نیست، زیرا یک مدیر عامل دارد.
بیل بارهیت، بنیانگذار Abra Global می گوید که یک DAO در حالت ایده آل باید یک سوئیچ خاموش داشته باشد که فقط توسط نرم افزار کنترل می شود.
